امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۴۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد</p></div>
<div class="m2"><p>تا خصم ز باد حمله در خاک افتاد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بیم دلش پرآتش و سر بر باد</p></div>
<div class="m2"><p>دو دیده پرآب روی بر خاک نهاد</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۸۰۱

شمارهٔ ۵۰

از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد
تا خصم ز باد حمله در خاک افتاد
از بیم دلش پرآتش و سر بر باد
دو دیده پرآب روی بر خاک نهاد

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به جنگ و مبارزه اشاره می‌کند. او از قدرت و شجاعت سخن می‌گوید که با وجود ترس و ناامیدی، همچنان به میدان نبرد می‌رود. در پایان، چشمانش پر از اشک است و سر فروخته به زمین می‌کند، نشانی از غم و اندوهی که از این نبرد به همراه دارد.

شمارهٔ ۴۸

شمارهٔ ۴۹

هوش مصنوعی: با نیرویی همانند آب و با قدرت آتش به جنگ برو، تا دشمن از شدت باد به زمین بیفتد.

از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد

تا خصم ز باد حمله در خاک افتاد

هوش مصنوعی: دلش در آتش می‌سوزد و سرش به خطر است. چشمانش پر از اشک هستند و او روی زمین افتاده است.

از بیم دلش پرآتش و سر بر باد

دو دیده پرآب روی بر خاک نهاد

شمارهٔ ۴۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده