امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست</p></div>
<div class="m2"><p>شادند جهانیان و کس غمگین نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گل هست به باغ ملک اگر نسرین نیست</p></div>
<div class="m2"><p>رکن‌الدین هست اگر معزالدین نیست</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۷۹۸

شمارهٔ ۴۲

بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست
شادند جهانیان و کس غمگین نیست
گل هست به باغ ملک اگر نسرین نیست
رکن الدین هست اگر معزالدین نیست

هوش مصنوعی: این ابیات به این موضوع اشاره دارند که در جهان واقعی، بیداد و فتنه جایی ندارد و همه مردم شاد هستند. حتی اگر بعضی از زیبایی‌ها موجود نباشد، مثل گل‌های نسرین در باغ، باز هم وجود رکن‌الدین به خاطر معزالدین احساس می‌شود. به طور کلی، این اشعار بیانگر امیدواری و خوشحالی در مواجهه با مشکلات و کمبودها هستند.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: در این جهان، ظلم و آشوب جایی ندارد، مردم خوشحالند و هیچ‌کس ناراحت نیست.

بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست

شادند جهانیان و کس غمگین نیست

هوش مصنوعی: اگرچه در باغ ملک گل‌ها وجود دارند، اما اگر گل نسرین نباشد، ارزشش کمتر است. همچنین، ممکن است رکن‌الدین باشد، اما اگر معزالدین نباشد، باز هم به تمام معنا کامل نخواهد بود.

گل هست به باغ ملک اگر نسرین نیست

رکن‌الدین هست اگر معزالدین نیست

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده