شمارهٔ ۴
شاها ادبی کن فلک بد خو را
گر چشم رسانید رخ نیکو را
گرگوی خطا کرد به چوگانش زن
ور اسب خطا کرد به من بخش او را
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شاها ادبی کن فلک بد خو را
گر چشم رسانید رخ نیکو را
هوش مصنوعی: ای فرمانروای بزرگ، لطفاً ادب را به آسمان بدخلق بیاموز، اگر که توفیق یابی، چهرهی نیکو را به جهانیان بنمایان.
گرگوی خطا کرد به چوگانش زن
ور اسب خطا کرد به من بخش او را
هوش مصنوعی: اگر خطای کسی بر اثر بیدقتی باشد، باید او را ببخشیم، همچنان که اگر اسب در کارش اشتباه کرد، باید بر آن بیتوجهی کنیم و او را عفو نماییم.
حاشیه ها
1398/08/08 02:11
نبی پلویی امیرآبادی
در مصرع دوم "کاسیب رسانید رخ نیکو را"به نظر محتمل تر و زیباتر مینماید.
1398/11/09 23:02
کاظم رمضانیان
گویند روزی شاه شجاع و همسرش جهان ملک در میدان گوی بازی نظاره گر بازی فرزندشان منوچهر بودند که جوانی برازنده و سوار کاری یگانه بود. از قضایا اسب منوچهر در گودالی رفت و او را بر زمین زد.
شاه شجاع که فرزند عزیزش را در خاک و خون غلطیده دید، از شدت عصبانیت فرمان داد تا اسب را بکشند. امیر معزی که شاعری فرزانه و بدیهه سرایی نمونه بود بلافاصله این رباعی را سرود و جان اسب بیگناه را نجات بخشید!(در متن به جای امیر معزی جهان ملک نوشته شده بود که من امیر معزی را شنیده بودم)
1399/10/12 12:01
افسانه چراغی
احتمالا داستان باید چیز دیگری باشد؛ چون شاه شجاع در عصر حافظ و قرن هشتم میزیسته.