هوش مصنوعی: ای دل و جان من برای توست و اگر بخواهی، هر دو را در یک لحظه به تو می‌سپارم.

هوش مصنوعی: اگر کسی همچون تو، که زیبا و دلرباست، وجود داشته باشد، پس وجود من که دردمند و دارای اندیشه‌های عمیق است، در مقابل تو زشت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از همان کودکی به تو اشاره کردم که تو مانند یک جواهر ساز هستی، نه فقط یک کسی که دهان دارد.

هوش مصنوعی: از لاغری و ظرافت تو، ای زیبای دل‌ربا، می‌گویم که آن لب‌های نازک مانند نقره است و هیچ شباهتی به وسط ندارد.

هوش مصنوعی: نه، من به آن اندازه که تو فکر می‌کنی زیر سلطه‌ات نیستم. من از جهل و نادانی تو آگاه هستم و به همین دلیل، بنده تو نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: هر شب باد به زلف‌های تو سر می‌زند و عطر خوشی را به گل‌های لاله‌ات هدیه می‌دهد.

هوش مصنوعی: امروز همه شهر به خاطر دیدن تو شادمانند و واقعاً همین‌طور است و در این موضوع هیچ شکی وجود ندارد.