امیر معزی » غزلیات » شمارهٔ ۵۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر یار نگارینم در من نگرانستی</p></div>
<div class="m2"><p>بار غم و رنج او بر من نه‌ گرانستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ور غمزهٔ غمارش رازش نگشادستی</p></div>
<div class="m2"><p>از خلق جهان رازم همواره نهانستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گویی چو بهشتستی آراسته و خرم</p></div>
<div class="m2"><p>گر دوست به کوی من گه‌گه گذرانستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ای کاش که قوت من بودی ز دو یاقوتش</p></div>
<div class="m2"><p>تا بر سر او چشمم یاقوت نشانستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>ای کاش که از بزمم غایب نشدی هرگز</p></div>
<div class="m2"><p>تا بزم من از رویش چون لاله ستانستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>رخسار چو ماه او بگرفت ز خط هاله</p></div>
<div class="m2"><p>گر مه نگرفتستی آن خط نه چنانستی</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۷۸۶

شمارهٔ ۵۴

گر یار نگارینم در من نگرانستی
بار غم و رنج او بر من نه  گرانستی
ور غمزه غمارش رازش نگشادستی
از خلق جهان رازم همواره نهانستی
گویی چو بهشتستی آراسته و خرم
گر دوست به کوی من گه گه گذرانستی
ای کاش که قوت من بودی ز دو یاقوتش
تا بر سر او چشمم یاقوت نشانستی
ای کاش که از بزمم غایب نشدی هرگز
تا بزم من از رویش چون لاله ستانستی
رخسار چو ماه او بگرفت ز خط هاله
گر مه نگرفتستی آن خط نه چنانستی

شمارهٔ ۵۲

شمارهٔ ۵۳

گر یار نگارینم در من نگرانستی

بار غم و رنج او بر من نه‌ گرانستی

ور غمزهٔ غمارش رازش نگشادستی

از خلق جهان رازم همواره نهانستی

گویی چو بهشتستی آراسته و خرم

گر دوست به کوی من گه‌گه گذرانستی

ای کاش که قوت من بودی ز دو یاقوتش

تا بر سر او چشمم یاقوت نشانستی

ای کاش که از بزمم غایب نشدی هرگز

تا بزم من از رویش چون لاله ستانستی

رخسار چو ماه او بگرفت ز خط هاله

گر مه نگرفتستی آن خط نه چنانستی

شمارهٔ ۵۳

اطلاعات

حاشیه ها