امیر معزی » غزلیات » شمارهٔ ۴۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا دل بود ای دلبر تا جان بود ای جانان</p></div>
<div class="m2"><p>با مهر تو دارم دل با عشق تو دارم جان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر دل ببری شاید زیرا که تویی دلبر</p></div>
<div class="m2"><p>ور جان ببری زیبد زیرا که تویی جانان</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>هوش از همه بستانی چون غمزه‌ کنی ناوک</p></div>
<div class="m2"><p>گوی از همه بربایی چون زلف‌ کنی چوگان</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>هرچندکه سلطانم آخر به تو محتاجم</p></div>
<div class="m2"><p>چون عشق پدید آید محتاج شود سلطان</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۷۸۳

شمارهٔ ۴۱

تا دل بود ای دلبر تا جان بود ای جانان
با مهر تو دارم دل با عشق تو دارم جان
گر دل ببری شاید زیرا که تویی دلبر
ور جان ببری زیبد زیرا که تویی جانان
هوش از همه بستانی چون غمزه  کنی ناوک
گوی از همه بربایی چون زلف  کنی چوگان
هرچندکه سلطانم آخر به تو محتاجم
چون عشق پدید آید محتاج شود سلطان

شمارهٔ ۳۹

شمارهٔ ۴۰

تا دل بود ای دلبر تا جان بود ای جانان

با مهر تو دارم دل با عشق تو دارم جان

گر دل ببری شاید زیرا که تویی دلبر

ور جان ببری زیبد زیرا که تویی جانان

هوش از همه بستانی چون غمزه‌ کنی ناوک

گوی از همه بربایی چون زلف‌ کنی چوگان

هرچندکه سلطانم آخر به تو محتاجم

چون عشق پدید آید محتاج شود سلطان

شمارهٔ ۴۰

اطلاعات