امیر معزی » غزلیات » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عشق یارم هر زمانی منزل اندر دل کند</p></div>
<div class="m2"><p>تا به زیر حلقهٔ زلفش دلم منزل‌کند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دل‌که از من بگسلد منزل‌کند در زلف او</p></div>
<div class="m2"><p>عشق او کز در درآید منزل اندر دل کند</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>هرکجا او بگذرد رویش جهان پرگل‌کند</p></div>
<div class="m2"><p>هرکجا من بگذرم چشمم زمین پرگل کند</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گاه ازو بیم فراق است وگهی امید وصل</p></div>
<div class="m2"><p>بیم و امیدش همه کار مرا مشکل کند</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>صورتش هر ساعتی در پیش چشم آید مرا</p></div>
<div class="m2"><p>تا دگر باره مرا از خویشتن غافل کند</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۷۷۸

شمارهٔ ۲۱

عشق یارم هر زمانی منزل اندر دل کند
تا به زیر حلقه زلفش دلم منزل کند
دل که از من بگسلد منزل کند در زلف او
عشق او کز در درآید منزل اندر دل کند
هرکجا او بگذرد رویش جهان پرگل کند
هرکجا من بگذرم چشمم زمین پرگل کند
گاه ازو بیم فراق است وگهی امید وصل
بیم و امیدش همه کار مرا مشکل کند
صورتش هر ساعتی در پیش چشم آید مرا
تا دگر باره مرا از خویشتن غافل کند

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

عشق یارم هر زمانی منزل اندر دل کند

تا به زیر حلقهٔ زلفش دلم منزل‌کند

دل‌که از من بگسلد منزل‌کند در زلف او

عشق او کز در درآید منزل اندر دل کند

هرکجا او بگذرد رویش جهان پرگل‌کند

هرکجا من بگذرم چشمم زمین پرگل کند

گاه ازو بیم فراق است وگهی امید وصل

بیم و امیدش همه کار مرا مشکل کند

صورتش هر ساعتی در پیش چشم آید مرا

تا دگر باره مرا از خویشتن غافل کند

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات