امیر معزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بنده بودن تورا سزا باشد</p></div>
<div class="m2"><p>چون تو اندر جهان کجا باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گرکنم بندگیت هست صواب</p></div>
<div class="m2"><p>جز تو را بندگی خطا باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>تا تو در شهر یار ما باشی</p></div>
<div class="m2"><p>کار در شهر کار ما باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>نشود با نشاط بیگانه</p></div>
<div class="m2"><p>هر که با وصلت آشنا باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>عاشقت را نفس‌گسسته شود</p></div>
<div class="m2"><p>گر ز تو یک نفس جدا باشد</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۷۷۷

شمارهٔ ۱۹

بنده بودن تورا سزا باشد
چون تو اندر جهان کجا باشد
گرکنم بندگیت هست صواب
جز تو را بندگی خطا باشد
تا تو در شهر یار ما باشی
کار در شهر کار ما باشد
نشود با نشاط بیگانه
هر که با وصلت آشنا باشد
عاشقت را نفس گسسته شود
گر ز تو یک نفس جدا باشد

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

بنده بودن تورا سزا باشد

چون تو اندر جهان کجا باشد

جز تو را بندگی خطا باشد

تا تو در شهر یار ما باشی

هر که با وصلت آشنا باشد

عاشقت را نفس‌گسسته شود

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

حاشیه ها