هوش مصنوعی: بوی خوشی که از مشک به سمت گل سمن می‌وزید، ناگهان باعث شد که گل سمن برگ‌هایش را به سمت شمشاد پنهان کند.

هوش مصنوعی: در گذشته، وقتی که اوضاع ساده و بی‌پیرایه بود، همه به فکر دل و احساسات خود بودند. اما حالا که مسائل و مشکلات شکل جدی‌تری به خود گرفته، همه به فکر جان و امنیت خود افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی زلف او در حالت خمیده بود، مرا هم به سمت خود کشید و در نتیجه احساس کردم که دنیا بر من تنگ شده است.

هوش مصنوعی: دل من به تو وابسته است، از آن چسبندگی میان ما نخل می‌کشم. قلب من که از عشق به تو زخم خورده است، هنوز به آن پیوند وابسته است.

هوش مصنوعی: گفتم که کمی خود را شاد کنی، اما او دلش پر از غم بود. سپس خواستم که لبانم را ببوسد، اما او با رفتار سنگینش مرا ناامید کرد.

هوش مصنوعی: من در جستجوی زیبایی بودم و آن را به دست آوردم و در کنار خود قرار دادم و به خدا گفتم: با دیدن چنین چهره‌ای نیکو، چگونه می‌توان صبر کرد؟

هوش مصنوعی: صد بار لب و موی او را بوسیدم و با خود گفتم که چه زیباست که او چنین مو و لب‌هایی دارد.