امیر معزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مشک نقاب قمر خویش ‌کرد</p></div>
<div class="m2"><p>سیم‌ حجاب حجر خویش کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا من بیچارهٔ دل خسته را</p></div>
<div class="m2"><p>عاشق اندوه بر خویش کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>عیش من از ناخوشی آن خوش پسر</p></div>
<div class="m2"><p>همچو شرنگ از شکر خویش‌کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>دید دلم ناوک مژگان او</p></div>
<div class="m2"><p>حلقهٔ زلفش سپر خویش کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>کردم با او ز لطافت بسی</p></div>
<div class="m2"><p>آنچه پدر با پسر خویش کرد</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۷۷۶

شمارهٔ ۱۶

مشک نقاب قمر خویش  کرد
سیم  حجاب حجر خویش کرد
تا من بیچاره دل خسته را
عاشق اندوه بر خویش کرد
عیش من از ناخوشی آن خوش پسر
همچو شرنگ از شکر خویش کرد
دید دلم ناوک مژگان او
حلقه زلفش سپر خویش کرد
کردم با او ز لطافت بسی
آنچه پدر با پسر خویش کرد

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

مشک نقاب قمر خویش ‌کرد

سیم‌ حجاب حجر خویش کرد

تا من بیچارهٔ دل خسته را

عیش من از ناخوشی آن خوش پسر

همچو شرنگ از شکر خویش‌کرد

حلقهٔ زلفش سپر خویش کرد

آنچه پدر با پسر خویش کرد

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات