هوش مصنوعی: ای پادشاه، اگر سکندر را دیده‌ای، بدان که تو همچون او قدرت و استحکام داری و به اندازه‌ای قوی هستی که نیازی به ساختن سپر از سنگ و آهن نداری.

هوش مصنوعی: در حضور تو، معانی و مفاهیم مانند یک مهره‌ی شطرنج شدند و من از شرم به خودم می‌پیچم. اگر در بخشندگی و سخاوت با تو صحبت کنم، انگار که بازی را به تو باختم.

هوش مصنوعی: اگر دست تو را می‌دیدم، ای محمود زابلی، از خاک سم مرکب تو سر بلند می‌کردم.

هوش مصنوعی: من از generosity و بخشندگی تو بهره‌مند شدم و امروز به لطف تو، نعمت و احترامی را دریافت کردم.

هوش مصنوعی: تو با رومیان، پارچه‌های نازک و زرین، دو استر سبک و یک اسب را نیز به خوبی تهیه کرده‌ای.