گنجور

شمارهٔ ۲۱

موی سیاه من به جوانی چو مشک بود
کافور شد به پیری مشک سیاه من
آورد روزگار ز پیری اثر پدید
بر روی پژمریده و پشت دوتاه من
هرگه ‌که من به سجده نهم روی بر زمین
از دیدگان پر آب شود سجده‌گاه من
یا رب اگر چه هست فراوان مرا گناه
آمرزش تو بیشتر است از گناه من

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

موی سیاه من به جوانی چو مشک بود
کافور شد به پیری مشک سیاه من
هوش مصنوعی: موهای سیاه من در جوانی مانند مشک خوشبو و خوش‌رنگ بودند، اما در پیری مانند کافور، رنگ و بوی خود را از دست داده‌اند.
آورد روزگار ز پیری اثر پدید
بر روی پژمریده و پشت دوتاه من
هوش مصنوعی: گذشت زمان و آثار پیری بر چهره‌ی پژمرده و قامت کوتاه من نمایان شده است.
هرگه ‌که من به سجده نهم روی بر زمین
از دیدگان پر آب شود سجده‌گاه من
هوش مصنوعی: هر بار که من به خاک می‌افتم، چشمانم از اشک پر می‌شود و جای سجدهایم نیز همین‌طور.
یا رب اگر چه هست فراوان مرا گناه
آمرزش تو بیشتر است از گناه من
هوش مصنوعی: ای پروردگارا، هرچند که من گناهان زیادی دارم، ولی بخشش و رحمت تو بیش از گناهانی است که مرتکب شده‌ام.