هوش مصنوعی: زمان وداع فرا رسیده و وقتی که هوا تاریک شده، آن محبوبی که جان و دل من به او تعلق دارد، نیز به سوی من آمده است.

هوش مصنوعی: زمین از گرمای دل او گرم شده و هوا به خاطر نفس سرد من، سرد شده است.

هوش مصنوعی: ماه کامل او به مانند آسمان آبی شده است و شکل ستاره او به مانند ماه تازه به دو قسمت تقسیم شده است.

هوش مصنوعی: زلفش مثل شاخه‌های سنبل، و موهایش همچون جوی‌های نقره‌ای است. ریزش آن به مانند قطرات آب از روی یاقوت و کهربا می‌باشد.

هوش مصنوعی: مانند زنگی که بر آتش می‌تپد، زلف او در آب چشم به خوبی آشنا می‌شود.

هوش مصنوعی: او به آرامی نشسته و به طور غم‌انگیزی با دوستش صحبت می‌کند، و می‌گوید که هیچ‌کس جز آشنا هرگز این‌گونه نمی‌تواند رفتار کند.

هوش مصنوعی: ای کسی که با خط وفا بی‌دلیل از درون خود خارج شده‌ای و مانند بیگانه‌ها در جمع زخم‌ها و جفاها صف کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: شما عهد و وفای خود را فراموش کرده‌اید و به اصول آزادی‌خواهان پایبند نیستید. شما به تنهایی در این موضوع دخل و تصرف کرده‌اید و از وفای به وعده‌ها دور شده‌اید.

هوش مصنوعی: از من دور نشو، چون اگر دور شوی، من از دل برمی‌آیم و از جانم جدا می‌شوم. اگر کنارم نباشی، تمام وجودم از هم می‌پاشد.

هوش مصنوعی: شما با تمام وجود و احساسات خود می‌توانید به کسی یا چیزی وابسته باشید، اما زمانی که نمی‌توانید او را از خود دور کنید، این وابستگی سخت و دشوار می‌شود.

هوش مصنوعی: به دیگران دستور نده که وقت و روزگار زندگی را به سختی می‌گذرانند، چرا که کنترل تو بر امور و احساساتت در دستان خودت نیست.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در کنار محبوب دل نشسته‌ای و دل را خوش کرده‌ای. اما نمی‌دانی تا کی باید اینجا بمانی و یا کجا باید بروی.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای عزیزتر از جان و دل من، مرا در درد و مصیبت گرفتار نکن.

هوش مصنوعی: به چشمان خود نگاه نکن، زیرا برای من، چهره و سوی تو همانند کعبه و صفا هستند.

هوش مصنوعی: تو همیشه در نظر من هستی و هرگز نمی‌خواهم که از کنارم بروی، مانند کسی که از دید من رفته و قلبم از اندوه پر شده است.

هوش مصنوعی: اما از نزد تو به ناچار می‌روم، زیرا در دین و شرع، برخی کارها به ناچار مجاز است.

هوش مصنوعی: زندگی در اینجا اشتباه است و بهتر این است که من راه درست را پیدا کنم و از مسیر نادرست بگذرم.

هوش مصنوعی: من در این مکان نه مقام و ثروت دارم و نه امکانات رفاهی، به جایی می‌روم که مقام و ثروت برای من وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که مردم شهر خود را به خوبی نمی‌شناسند و خوشه‌های گرانبهایی که در دل آن وجود دارد را نادیده می‌گیرند. آنها نمی‌دانند چه خطراتی می‌تواند برایشان پیش بیاید و به ارزش‌های واقعی شهر خود، که مانند گنجینه‌ای پنهان است، توجهی ندارند.

هوش مصنوعی: هرگاه به ما اجازه دهند که کمی زندگی کنیم، در پیوندی دوباره با محبوب، روح ما شاد و خوشحال خواهد شد.

هوش مصنوعی: گاهی پیش می‌آید که با هم خداحافظی کنیم و از چشمان خود اشکی بریزیم که همچون مرواریدی گرانبها از آسمان نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: دلبر من مانند ماه بود، اما وقتی از او وداع کردم، به جلو رفتم و او را در پشت سرم دیدم.

هوش مصنوعی: جهان را مانند جهنم دیدم، پر از دود و شعله. این دنیا زیر و رو شده، و آتش را به بالا پرتاب کرده است.

هوش مصنوعی: بر زمین افتاده، در کنار هم، نمایانگر سلطه ظلم بر آسمان است که در کنار هم، دلالت بر سپاهی از نور دارد.

هوش مصنوعی: چشم انسان‌ها به زیبایی‌ها و چیزهای مادی زمین دوخته شده، در حالی که روح آن‌ها به دنیای روحانی و پاکی‌هایی که در آسمان وجود دارد، معطوف است.

هوش مصنوعی: شهاب تو در آسمان گفتی به سرعت در وجود شیاطین و روحانیت پیامبران حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: آسمان مانند یک دشت است و در آن ماه نو همچون داسی به نظر می‌رسد که در حال برداشت گیاهان است و به این ترتیب دشت را ترک می‌کند.

هوش مصنوعی: ستارگان در آسمان بسان دانه‌های نقره‌ای که در دستگاه آردکنی می‌چرخند، به زیبایی در حرکتند.

هوش مصنوعی: سیل و آب به شدت و با قدرت جاری شد، مانند راهی که موسی (علیه‌السلام) در دل دریا ایجاد کرد وقتی که عصایش را بر آب زد.

هوش مصنوعی: در شبی که آسمان در آرامش بود، فردی را دیدم که در مسیری صاف و مستقیم در حال حرکت بود.

هوش مصنوعی: در غارهایش، ستمگری را پیدا کرده که به قدرت رسیده و در دامن‌هایش، موجودات وحشتناک و سرکش را یافته است.

هوش مصنوعی: گرمایی که در تابستان وجود دارد، مانند حرارت شدید و طاقت‌فرساست و سرمایی که در زمستان احساس می‌شود، شبیه به رطوبت خنک و مرطوب است.

هوش مصنوعی: همه جنگل‌های او پر از شیر و اژدهاست؛ چون شیرهایی قوی و شجاع و دندانی مانند اژدها دارند.

هوش مصنوعی: آب‌های شور و بی‌مزه‌ای که در آنجا وجود دارد، همانند دهان کسی است که بیماری دارد و چیزی نخورده است.

هوش مصنوعی: گفتی که آب‌های سراب مانند جویبارهای زلال و شفاف هستند که زیر پا دیده می‌شوند و گویی در آن محیط آرامش و سکون وجود دارد، مشابه چرخش آسیاب.

هوش مصنوعی: ریگ‌های اندرو مانند آتش هستند و گرد و غبار آن مانند دود. مردم هم به مانند پرنده‌اند و باد مخالف مانند طوفان است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به مقایسه مکان و موقعیت دو ستاره می‌پردازد. او از بلندی ستاره سماک صحبت می‌کند و این‌که چگونه می‌تواند آن را ببیند. همچنین از ستاره سهیل یاد می‌کند و به ویژگی‌های برجسته و مقام آن اشاره می‌کند، به طوری که او را نیز از دور مشاهده می‌کند. به طور کلی، این مفهوم به ارتباط و برابری این دو ستاره در آسمان اشاره دارد.

هوش مصنوعی: گاهی به خاطر ترس از طوفان و آشفتگی، دعا می‌خواندم و گاهی به دلیل نگرانی و وسوسه، نذر و نیایش می‌کردم.

هوش مصنوعی: من از چیزهایی که می‌تواند به من آسیب بزند خودداری کرده بودم و همچنین سوگند خورده بودم که برای رسیدن به خواسته‌هایم، دچار مشکل نشوم.

هوش مصنوعی: به خاطر نیرنگ و جادوی چشمان تو، تمام تلاش‌ها و سوگندهای من بی‌فایده شد و به هدر رفت.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق تو، بار سنگینی را بر دوش خود احساس می‌کنم که از فکر و ناراحتی ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: دل من گم شد و به زمین افتاد. برای اینکه دنبال او بگردم، پشت را دو نیم کردم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق تو جانم را رها نکند، هرگز نمی‌توانم از دست زلف‌های تو رها شوم.

هوش مصنوعی: تو همچون گوهری ارزشمند هستی و من تو را بسیار گرامی می‌دارم. آری، ارزشمندی تو چون آن گوهر ناب است.

هوش مصنوعی: در حال تفکر و اندیشه بودم که ناگهان از آسمان صدایی به گوشم رسید که خوشامد می‌گفت و نوید خوشبختی می‌داد.

هوش مصنوعی: ای کسی که برای رسیدن به خواسته‌ات، روی به درگاه حضرت آورده‌ای، امید خود را به سمت قضا و قدر متمایل کن.

هوش مصنوعی: شعر تو نمایانگر تمامی معانی است و واژه‌های تو پر از نکات ظریف و جالب هستند. طبیعت تو به مدح و ستایش می‌پردازد و مقام و رتبه تو همواره مورد ستایش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به زودی پادشاه تو را به خواسته دلت خواهد رساند و در خدمت او مقام شرف‌الملک نصیب تو خواهد شد.

هوش مصنوعی: بوسعد، ستاره‌ای درخشان و نیکوست و محمد، منبع و سرچشمه‌ی سپاس و ستایش است که از خوشبختی و ستایش، برتری‌ها و عظمت‌هایی را به دست آورده‌اند.

هوش مصنوعی: سرشاری که در ظاهر و رفتار او بارز است، ناشی از بزرگی و عظمت اوست و نه از خودبزرگ‌بینی یا تزویر.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که ویژگی‌های شجاعت و جوانمردی به خود او تعلق دارد، همان‌طور که مقام نبوت به پیامبر اسلام اختصاص یافته است. به عبارت دیگر، او به طور طبیعی و ذاتاً دارای صفات بلند انسانی است که با افتخار به او نسبت داده می‌شود.

هوش مصنوعی: حکومت و سلطنت این سرزمین به دست قلم و توان نوشتاری او تثبیت شد، درست مانند اینکه دین با قدرت و شرف شمشیر علی به ثبات رسید.

هوش مصنوعی: من می‌بینم که از بخشش‌ها و خوبی‌های او به وضوح مشاهده می‌کنم هرچه که درباره‌ی ویژگی‌های بزرگواران شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: دنیا مانند یک باغ زیبا شده است و موجودات در آن مانند گل‌هایی هستند که از نعمت‌های خدا بهره‌مند شده‌اند. همچنین، رحمت و لطف خدا همچون نسیمی ملایم به تمامی موجودات می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر بی‌هیچ آرزویی در مورد ستایش او باشم و بدون تمایل به دیدنش، در زبان و چشمم فقط کمبود و گریانیدگی وجود خواهد داشت.

هوش مصنوعی: شغف و شغل بزرگ‌مردان به خاطر وجود تو است و کارهای بهتران نیز به خاطر نیکویی تو به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: خاک پا و سم اسب تو می‌تواند به اندازه‌ای ارزشمند باشد که خاک سادات را به مغز عنبر تبدیل کند و در چشمان تو، مانند تزیینی زیبا جلوه کند.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش تو چنان ارزشمند است که حتی خاکی که در دستان مادح توست، به طلا تبدیل می‌شود، انگار که ستایش تو به نوعی از کیمیاگری وابسته است.

هوش مصنوعی: سؤال‌کنندگان از تو پرسیدند، بی‌آنکه بدانند که بخشش‌های تو به خاطر خیال‌های سائلانت بیش از حد بود.

هوش مصنوعی: فردا در روز قیامت، خداوند پاداشی می‌دهد به کسانی که هدف و تلاششان در این دنیا برای کسب رضایت او بوده است.

هوش مصنوعی: دست با برکت تو نماد سخاوت است و من هرگز ندیده‌ام که کسی به این زیبایی و generosity سخاوتمند باشد.

هوش مصنوعی: اگر دشمنان به تو طعنه بزنند و سخنانی زشت بگویند، نباید نگران باشی؛ چون این الفاظ مثل گرد و غبار در هوا ناپدید می‌شوند و ارزشی ندارند.

هوش مصنوعی: در آسمان یک دنیای بزرگ، تو مانند خورشید درخشان و تابناک هستی و هیچ گرد و غباری نمی‌تواند تو را نقصانی وارد کند.

هوش مصنوعی: اگر خُودت را در توانایی و کفایت مطمئن کنی، دیگر نیازی به وسیله‌ای برای پیمودن راه دین و ایمان نیست.

هوش مصنوعی: نقص و ایراد گرفتن از تو مجاز نیست، همانطور که نمی‌توان به خداوند که بی‌نقص و بی‌دلیل است، شک و تردید کرد.

هوش مصنوعی: نقص و کمبودهای تو برعکس، باعث می‌شود که دشمنانت در برابر تو قوی‌تر و پرصدا به نظر برسند، مانند صدایی که از کوه بلند می‌شود. این کمبودها، به نوعی ضعف‌هات را نمایان می‌سازد، مانند صدا که در کوه طنین‌انداز می‌شود.

هوش مصنوعی: خداوند تو را به طرز پاک و بهترین شکل آفریده است، حال آنکه انسان آلوده چگونه می‌تواند به سخنان نامناسب و بی‌احترامی روی آورد؟

هوش مصنوعی: در دیار شاه، خدمتگزاری به تو با صداقت و وفاداری انجام می‌شود، مانند عبادت و خلوص نیتی که سالخوردگانِ پارسا دارند.

هوش مصنوعی: این دو ماهی که بر ما بندگان گذشته، همه با ناله و گریه سپری کردیم.

هوش مصنوعی: گوش ما پر از ناله و زاری است به خاطر ناپاکان، زیرا همیشه در حال تغییرند؛ گاهی ما را به رنج می‌اندازند، گاهی به سلامت می‌رسانند، گاهی خشمگین‌مان می‌کنند و گاهی هم ما را راضی می‌کنند.

هوش مصنوعی: ما هیچ وقت زبان‌مان خالی از ستایش و شکرگزاری نبود. چه چیزی بیشتر از دعا و سپاسگذاری می‌توانیم در اختیار داشته باشیم؟

هوش مصنوعی: خدا را شکر می‌کنم که تو را در حال خوشی می‌بینم، در خانه‌ای پر از نعمت و بر جایگاه محترمی نشسته‌ای.

هوش مصنوعی: با من دل، چشم و جانت همراه است؛ اگر راضی باشی، از چشمانم هدیه‌ای برایت می‌آورم و جان و دل خود را فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به حضور تو افتخار می‌کنم همان‌طور که رومیان به صلیب و کلیسا افتخار می‌کنند.

هوش مصنوعی: در خدمت و ستایش تو، فکر و دل من خالی از هر آلودگی است. فقط همین شعر من کافی است که گواهی بر این ادعا باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کارهای نیک و سازنده بر زندگی غالب شود و کارهای نادرست و ویرانگر از بین بروند، در زمین زندگی و بقای خوب وجود خواهد داشت و نابودی و فساد هم خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای کاش نابود شود کسی که نخواهد تو را خوشبخت ببیند، و ای کاش به فنا برسد آن کس که خواهان بقای تو نیست.

هوش مصنوعی: دوست تو باید تندرست باشد و دشمن تو باید بیماری داشته باشد. تو باید آسایش و راحتی داشته باشی و دشمن تو باید دچار درد و زحمت باشد.

هوش مصنوعی: حال و روز تو همچون روش تو بی‌نقص و کامل است و خوشبختی‌ات مانند عقل و درک تو بی‌نهایت و بی‌پایان می‌باشد.

هوش مصنوعی: همیشه خوشبختی تو به خاطر مقام و موقعیت عالی‌ات است و همیشه عمرت در فضایی با صفا و دلنشین سپری می‌شود.