هوش مصنوعی: هر لحظه از خوشبختی نشانه‌ای می‌رسد و در هر زمانی پیامی از آسمان به ما می‌رسد.

هوش مصنوعی: هرگاه سلطان معزالدین ملکشاه در دنیا وجود نداشته باشد، هیچ‌کس دیگر نمی‌تواند در جایگاه او و با آن اعتبار باشد.

هوش مصنوعی: امیر شریفی است که در مدیریت و اداره امور شهری مهارت دارد و به خوبی قادر است به کشور و مردمش خدمت کند.

هوش مصنوعی: جهان به اراده او همچون خورشید درخشان است و زمین به مانند آسمانی به‌مثابه تخت او می‌باشد.

هوش مصنوعی: فردی که در راه اطاعت و بندگی خدا به سر می‌برد، نه تنها عقلش در این مسیر پرورش می‌یابد، بلکه آرامش و آسایش روحی‌اش نیز در خدمت به او حاصل می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی می‌تواند بر اساس تمایلات خود در زندگی لذت‌ها و موفقیت‌هایی را تجربه کند؛ چه در ظاهر و چه در درون.

هوش مصنوعی: جهان همچون یک قلعه است و در آن، نگهبانی به تیزی شمشیرش از آن محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: در اینجا به نوعی اشاره می‌شود که جهان با تمام شگفتی‌هایش، همچنان محافظت می‌شود. این تعجب‌آور است که چگونه جهانی در دل جهانی دیگر وجود دارد. به عبارت دیگر، با وجود گستردگی و پیچیدگی جهان‌ها، همواره نیرویی وجود دارد که آن‌ها را در کنار هم نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: خدایا، اگر تو نیستی و نامت را نبرند، در این دنیا هیچ چیزی وجود ندارد و همه چیز بی‌معناست.

هوش مصنوعی: به نظر تو، انگیزه‌ات برای انجام کارهای خوب برای دیگران است. اما چرا دشمن تو چنین بدی در تو می‌بیند؟

هوش مصنوعی: روزگار به خاطر رفتار بدی که دارد، از دست خود او شکایت می‌کند و این نامهربانی را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر دشمن تو با تیر و کمان به جنگ می‌آید، ترس او از تیر تو او را مثل کمان کشیده و آماده کرده است.

هوش مصنوعی: اگر پهلوانی را به نزد او بفرستی، حتماً شکستش خواهد داد و او را تحت تسلط خود درآورد.

هوش مصنوعی: تو مانند پادشاهی هستی که با انصاف و عدالت خود، دنیا را به زیبایی یک بوستان تبدیل کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر در موضوعی چیزی بگویید، من هم داستانی می‌زنم.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که نوشروان برای نشان دادن عدالت خود در هر مکان نشانه‌ای گذاشته است.

هوش مصنوعی: هر راهی که لشکر فرستاده شده، به این منظور است که هر کاروانی در امنیت باشد.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای از بازار، انصاف و راستگویی حاکم است و همه با صداقت رفتار می‌کنند.

هوش مصنوعی: مشاهده می‌کنم که ای پادشاه عادل، در هر شهری نام تو همچون نوشیروان بر سر زبان‌هاست.

هوش مصنوعی: یکی از مردان بزرگ و نامدار، انسانی را فرستاده است که او نیز مانند تو، میهمان‌پذیر و مهمان‌نواز است.

هوش مصنوعی: اگر تو دستور دهی، جانم را فدای تو می‌کنم. این، وظیفه هر مهمانداری است که دلش برای مهمانش بسوزد.

هوش مصنوعی: در هر زمان که فصل بهار باشد، همیشه فصل خزان نیز در کنار آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال قهرمان تو که در زمانی که خوشبختی و موفقیت وجود ندارد، قهرمانی معنا ندارد.

هوش مصنوعی: هر روز برای تو همانند نوروز و عید است و هر لحظه‌ات مثل آغاز یک زندگی تازه و خوش به نظر می‌رسد.