هوش مصنوعی: دل من به اندازه‌ای کوچک شده که مانند دهان گشوده است و بدنم نیز به همان اندازه ظریف و نازک شده است.

هوش مصنوعی: در میان عاشقان، تنها من هستم که بدنی همچون میانه و دلی چون دهان دارم.

هوش مصنوعی: با صحبت‌های شیرین و دل‌نواز می‌توان دل‌ دیگران را به دست آورد، اما همین کلام شیرین دل خودم را نیز از دست من گرفته است.

هوش مصنوعی: تو زیبا و دلربایی و با لبخندی که دل هر بیننده‌ای را می‌رباید. چهره‌ات همچون ماه درخشان است و فریبایی‌ات دل‌ها را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: دوست زیبای من، که چهره‌اش مانند پری است و لباس‌هایش از حریر نرم و نازک ساخته شده، کسی را مشاهده کرده که همچون پری در این لباس زیبا مانده است.

هوش مصنوعی: بالاتر از همه زیبایی، چهره آن دختر به مانند درخت سروی است که سبب برپایی گلی زیبا و سرسبز می‌شود.

هوش مصنوعی: من مثل کمان هستم و دردش مانند تیر، که وقتی تیر شلیک می‌شود، به دقت و به فرمان کمان حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق معشوقم به مشکلات و سختی‌هایی که بر من وارد می‌آورد، تبدیل شده است. به خاطر این عشق، تمام درد و رنج‌ها را پذیرفته‌ام و برای خوشحالی او جانم را نیز فدای آن می‌کنم.

هوش مصنوعی: من عاشق و مهربانی هستم که معشوقم هر بار بی‌مهری می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی مانند من که مهربان است، هرگز عاشق چهره کسی نشده که رفتاری نامهربان داشته باشد.

هوش مصنوعی: عشق به بت‌ها برای عاشقان زیان‌آور است و هیچ‌کس به عاشق‌ها امان نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: من به خاطر ستایش خداوند بهره‌مند شدم، هرچند که از عشق محبوب ممکن است ضرر کرده باشم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که معین و مشخص کننده تمام خوبی‌ها و زیبایی‌های کشور، کسی است که از خوشبختی و آثار مثبت آسمان بهره‌مند است. در واقع، این شخص به نوعی نماینده و ناظر بر تمام صفات خوب و نیکو در جامعه است.

هوش مصنوعی: شخصی به نام کریم، از دیرباز بزرگ‌منش‌تر و محترم‌تر از کسی نبوده که در محضر صاحب‌قرانی حضور داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر در درک و رفتار درست و نیکو استعداد و توانمندی داشته باشی، به آن معناست که از خانواده‌ای با اصالت و نیک‌نام برآمده‌ای.

هوش مصنوعی: خداوند مانند تختی است که هر ناتوانی به سرعت می‌تواند با کمک او قوی و توانا شود.

هوش مصنوعی: دنیا در لباس یک انسان بزرگ و با اراده قرار دارد، و آنچه دیده می‌شود، تنها بخشی از عظمت جهان است که در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: من رفعت و بزرگی او را بالاتر از عرش می‌بینم، چون عرش خود از هر آسمانی بالاتر است.

هوش مصنوعی: از دوری و فراق، هر بار که به سعادت و خوشبختی نزدیک می‌شویم، گویی کاروانی به نزد ما می‌آید.

هوش مصنوعی: کسی که تنها اوست که بر مرکب بزرگی از قدرت سوار است و از کمک و یاری برخوردار است.

هوش مصنوعی: دل پاک او مانند قلعه‌ای است که پر از دانش و آگاهی است و این قلعه با عدالت حفاظت می‌شود.

هوش مصنوعی: هوای گسترده‌ای وجود دارد که مهر و بخشش آن به وضوح در هر جایی که نگاه می‌کنم، حس می‌شود و هیچ نقطه‌ای را نمی‌توانم بی‌رحمت او پیدا کنم.

هوش مصنوعی: نه مانند دست او، که generosity را می‌سازد و نه مانند قلم او، که سلطنت را به قدرت می‌رساند.

هوش مصنوعی: یک پرنده‌ی زرین وجود دارد که بر روی لوح نقره‌ای نشسته است و بوی خوش مشک و عطر عنبر را پخش می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ چیز را به اندازه تیر، که همواره نرم و انعطاف‌پذیر است، خمیده نمی‌بینم. این خمیدگی شبیه به کمان است که همیشه سرکش و قوی باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: او همچون جویی در حال حرکت بود و به نظر می‌رسید که جریانش از دست خداوند نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: از او عقل در زمینه فضیلت، پیشنهادی ارائه داد و از او بخت در generosity (بخشش) آزمونی گرفت.

هوش مصنوعی: این متن به زیبایی به ماهیت پایدار و بی‌پایانی اشیا اشاره می‌کند. گویی مهر یا خورشید همیشه در حال درخشیدن است و هرگز افول نمی‌کند. همچنین، مانند دریا که عمیق و وسیع است و هیچ انتهایی ندارد، نشان‌دهنده وسعت و بی‌نهایتی است که نمی‌توان آن را محدود کرد. به‌طور کلی، این عبارتها بر ایستایی و ابدیت چیزهای بزرگ و با شکوه تأکید می‌کنند.

هوش مصنوعی: بدن افرادی که به او حسادت می‌ورزند، به خاطر رنج و عذابی که در زیر هر استخوانی تحمل می‌کنند، دچار درد و عذاب است.

هوش مصنوعی: سعادت مانند میهمانی است که همیشه در کنار اوست و نمی‌توان آن را دور کرد. وقتی سعادت در زندگی وجود دارد، هر جا که برویم، احساس خوشبختی با ما خواهد بود.

هوش مصنوعی: میزبان شایسته است که به مانند کشوری باشد که دیگر میزبان‌ها را نبیند؛ یعنی باید به اندازه‌ای خوب و با احترام باشد که نتوان مشابهی برای او پیدا کرد.

هوش مصنوعی: اگر موفقیت و خوشبختی دیگری را نمی‌بینی، به این دلیل است که مانند خودت، موفق و خوشبخت نیستند.

هوش مصنوعی: تو همان کسی هستی که در هر لحظه از نعمت و لطف خود نشانه‌ای به من می‌دهی.

هوش مصنوعی: من کسی هستم که در ستایش تو، دلم شاداب و سرسبز شده است، همانند یک باغ پرگل.

هوش مصنوعی: من تنها کسی نیستم که شکر نعمت‌های تو را می‌گوید، بلکه همه کسانی که در کنار تو هستند نیز سپاسگزارند.

هوش مصنوعی: اکنون به اقبال و همت مطمئن شدی، اگر در ذهن من گمانی وجود داشت.

هوش مصنوعی: اگر همت و اراده‌ات را به کار بگیرم، می‌توانم تا آسمان‌ها پیش بروم و به قله‌های بلند دست یابم.

هوش مصنوعی: به این ترتیب که وقتی احسان و خوبی‌های تو را مشاهده می‌کنم، می‌فهمم که حتی گنج قارون هم نسبت به تو ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: هر بهاری که گل‌ها شکوفه می‌زنند و زیبایی به طبیعت می‌بخشند، باید در پاییز هم شاهد زیبایی باشیم و از زرق و برق آن لذت ببریم.

هوش مصنوعی: شاد و بانشاط باش و در هر بهار و هر پاییزی، می نوش.

هوش مصنوعی: در روزی که وعده و ضمانت داده‌ای، از طرف مخلوقان جهان به تو امید و خوشبختی بپیوندد، ایزد به تو پشتیبانی و حمایت کند.