هوش مصنوعی: ای عزیز و بزرگوار امت، ای مظهر نوآوری و تجدید، تو شایسته سپاس و ستایش از خالق تمامی موجودات هستی.

هوش مصنوعی: تو که ریشه‌ات به اجداد بزرگ و نیکو برمی‌گردد و در روزگار و اوضاع خود، چه نسبت به نام و آوازه‌ات و چه نسبت به این نام‌ها و مشاهیر، ویژگی‌هایی داری.

هوش مصنوعی: کجا می‌توان کسی را پیدا کرد که خود دارای خوبی‌ها باشد و از وجود تو شاد و راضی باشد، ای کسی که بر روی زمین زندگی می‌کند؟

هوش مصنوعی: شرف و مقام دینی تو به راحت و آسایش کسی است که راهنمای دین است. چشم دین هرگز مجد و عزت کسی را مانند تو نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: زندگی و ویژگی‌های خوب تو، مانند زیری که ملت را می‌پوشاند، نشان‌دهنده‌ی ارزش‌ها و اصولت است. همچنین، اندیشه‌ی پاک و درستی که داری، مانند نگین بر حکمت و قدرت حاکمیتی تو در جامعه می‌درخشد.

هوش مصنوعی: تو در فهم معانی و مفاهیم هنری توانایی نداری؛ مانند واو که در کناره کلمات هنرمندان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو انسان بزرگواری هستی که شایسته‌ی سپاسگزاری است و به خوبی کارهای نیک و امانت را انجام می‌دهی. تو همانند یک وزیر حکیم و دلسوزی هستی که همیشه به دور و بر خود نگاه می‌کنی و مراقب امور دیگران هستی.

هوش مصنوعی: درخشش ماه و موفقیت برج سعد به خاطر وجود تو است و تزیین درهای ملک به دلیل امضای تو، همانند دُرّی گرانبهاست.

هوش مصنوعی: سرنوشت و اراده ملت به تو پیروزی داد، تا وقتی که فریاد و صدای قیامت برپا شد و خانهٔ حکومت به آن آباد گردد، تا روز جزا.

هوش مصنوعی: هر دو نفر همواره در انجام کارهای نیک موفق هستند و پاداش اعمالشان در شان هر دوی آنها، نعمت بزرگ برای کارگران نیکوکار است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که این مقام والای خراسان در این دیار وجود دارد، هیچ‌کس در خراسان نیست که بی‌سبب و در دل به شکرگزاری او نپردازد.

هوش مصنوعی: نور شادی مانند تابش آفتاب از ابرهای امید به بیرون می‌آید، و هنگامی که این نور نمایان شود، دستی از آستین او بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: بخشی از این شعر به توفیق و شایستگی فردی اشاره دارد که با عدل و انصاف خود، مقامی والا کسب کرده و با تدبیر و تدبیرش، حکومتی موفق به دست آورده است. به عبارتی، این فرد به خاطر رفتار نیک و هوشمندی‌اش، لایق تحسین و تبریک است.

هوش مصنوعی: دنیا به خاطر عدالت و مروت به زیبایی و سرسبزی رسیده است، مانند باغی که تحت بارش باران‌های بهاری و وزش بادهای خوش بهاری شکوفا شده است.

هوش مصنوعی: پرنده‌هایی مانند کبک و تیهو از دندان‌های شکارچیان فرار کرده‌اند و جانورانی چون گور و آهو از چنگال شیر درنده نجات یافته‌اند.

هوش مصنوعی: ای کسی که در بهشت جاویدی، از وجود پاکت راضی‌ام و از دل پاکت دنیا را مانند بهشت می‌بینم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در دنیا از نیکی‌ها و خوبی‌ها خبر داریم، به‌راستی در این زمان از ویژگی‌های تو مشخص و واضح است.

هوش مصنوعی: این همه موفقیت که خداوند به تو عطا کرده، نشانه‌ای است از خوشبختی‌های بزرگ و دلیل روشنی است بر سعادت تو.

هوش مصنوعی: اگر پیامبر نشانی از رسالت بر دوش داشت، تو نیز نوری از سعادت بر پیشانی داری.

هوش مصنوعی: زیبایی و کمال حقیقتاً چیزی است که بر افراشته‌ها و جایگاه‌های بلند می‌نشیند. هر چه که از اعمال تو نوشته شود، در دست نویسندگان بزرگ و با فضیلت قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه من به عنوان خدمتگزار در کنار تو نیستم، اما همیشه عشق و اشتیاق تو در دل من حضور دارد و همدم من است.

هوش مصنوعی: گاهی باد صبا پیام سلام تو را به من می‌آورد و گاهی روح‌الامین (عزراییل) ستایش من را به تو می‌رساند.

هوش مصنوعی: تو در دو طرف زندگی‌ام، دفتر شعری داری و همزمان در دو طرف وجودم، شاهدی از شکر و نعمت تو دارم.

هوش مصنوعی: چشم من همچون تشنه‌ای است که نوشیدنی گوارا و زلال را می‌طلبد، و زیبایی تو دقیقاً همان چیزی است که به آن نیاز دارم.

هوش مصنوعی: در دنیای اسلام، سال‌ها و ماه‌ها برای تو خوش و خرم باشد و برکت داشته باشد، چه در ماه‌ها و چه در سال‌ها.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به ارزش و عظمت جایگاه کسی که مورد ستایش است اشاره می‌کند. او از حضور سال و ماه در کنار این شخص سخن می‌گوید و به نوعی به شکوهی که در زندگی او وجود دارد اشاره می‌کند. همچنین، روز و شب به عنوان نشانه‌هایی از تلاش و کوشش در درگاه آن شخص مطرح می‌شوند و اسب دولت نشان‌دهنده قدرت و رونق آن فرد است. به طور کلی، این ابیات توصیفی از مقام و منزلت بالا و تاثیرگذار شخص مورد نظر است.