هوش مصنوعی: من آنچه بر چهره دارم به محبوبم تعلق دارد و آنچه در دل دارم، دوست می‌دارد و در زبان می‌گوید.

هوش مصنوعی: چهرهٔ من به شکل میانش شبیه شد و دیدگان من به سبب دهانش به قرآن شباهت پیدا کرد.

هوش مصنوعی: اگر به تو بباوراند که کسی با این گفتار چنین سخن می‌گوید، پس به او ایمان بیاور ولی اگر نتوانی او را به درستی ببینی، همچنان که او را در تصویر نمی‌توانی ببینی.

هوش مصنوعی: نگاه کن و ببین که چطور در دل پاک آن شخص، خالص‌ترین و باارزش‌ترین چیزها وجود دارد. اگر به او نزدیک شوی، می‌توانی آن گنجینه‌های ناب را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: تو قد بلندی را می‌بینی که مانند تیر راست است و دلی که بدون محبت، چون کمان خمیده است.

هوش مصنوعی: در دل من اثری از قامت او وجود دارد و در دل او نشانه‌ای از قد من نهفته است.

هوش مصنوعی: فراق معشوق به وصال او شبیه است به امیدی که در دل وجود دارد. همچنین وصال او به فراقش شبیه است به نفعی که در ضرر نهفته است.

هوش مصنوعی: نیت او این است که بدون هیچ دلیلی دل مرا برباید و بدون هیچ هزینه‌ای جان مرا بگیرد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم با این دلبر پست و بی‌مایه ارتباط برقرار کنم و با چنین معشوقی سختگیر و بدقلق نیز نمی‌توانم دل ببندم.

هوش مصنوعی: در غم عشق او، چهره‌ام زیبا و سرم پر از اشک شد. بر این امید که شاید مدتی به سودی برسم، خود را به عنوان تاجر معرفی کردم.

هوش مصنوعی: عشق برای من نفعی به ارمغان آورد، اما در عوض، به ضرر من تمام شد. صبر کردن در عشق مانند تجارت است؛ گاهی سود می‌کنی و گاهی هم ضرر.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم شاد باشم، در حالی که با صبر خود به تهی‌دستی رسیده‌ام؟ آیا هرگز ممکن است مردی که در فقر است، خوشحال باشد؟

هوش مصنوعی: اگر صبر من باعث شود که از شادی تهی شوم، با این حال، قارون من را نصیحت می‌کند و من به حضرت شاه جهان متمسک می‌شوم.

هوش مصنوعی: پشت دین بوطاهر اسماعیل، فردی را خلق کرد که مانند اسماعیل، پاک و بافضیلت است و خالق، همواره بر او آگاه است.

هوش مصنوعی: در اصفهان، چشمه‌ای از نعمت‌ها به راه افتاد، و اگر به مکه بروید، چشمهٔ زمزم از زیر پای آن جاری خواهد شد.

هوش مصنوعی: روز و شب، زمان را به تمسخر گرفته و آن را تحت کنترل خود درآورده‌اند؛ گویی که زمان در دست اوست و او می‌تواند بر آن تسلط داشته باشد.

هوش مصنوعی: پس از آنکه او در خرد به مقدار کافی است، همت او در خرد از هر مکانی بالاتر و بهتر است.

هوش مصنوعی: روح انسان به وسیله محبت او آرامش می‌یابد و این نشان می‌دهد که بی‌محبت او، روح در بدن آرام نمی‌گیرد و همیشه در ناآرامی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: چون کسی زیبایی‌ها را می‌بیند و درباره‌اش سخن می‌گوید، جان او گاهی به جسم خود احساس حسادت می‌کند و گاهی دل او به زبانش غبطه می‌خورد.

هوش مصنوعی: احترام و موقعیت هر رهبری به خاطر ویژگی‌هایش شایسته تلقی شده است و ویژگی‌های او برای دیگران آشکار است. مهارت و بخشندگی او به وضوح آشکار و شناخته شده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چیزی واضح و مشخص نشده، نباید بر اساس شنیده‌ها و اخبار دل خوش کرد؛ تا زمانی که به یقین نرسیده‌ایم، نباید بر روی شک و تردید اعتماد کنیم.

هوش مصنوعی: ای هنرمند بزرگ، هر چیزی که در پس پرده‌ی رازهای زندگی وجود دارد، در برابر دیدگان تو به وضوح نمایان است.

هوش مصنوعی: اگرچه در کتاب‌های فرزانگان، سرگذشت‌ها وجود دارد، و در آثار آزادگان، داستان‌ها به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: هیچ حکیم و دانایی در تاریخ به اندازه‌ی تو برجسته نبوده و هیچ انسان آزاده‌ای نیز از زمان‌های دور به پای تو نرسیده است.

هوش مصنوعی: بازار تو در مقابل معزالدین برقرار است و دستورات تو در برابر قوام‌الدین جاری است.

هوش مصنوعی: خشم دشمن شجاع به خاطر نام تو برمی‌خیزد و بار سنگین وظایف تو به خاطر موارد ذکر شده، سبک و آسان می‌شود.

هوش مصنوعی: در عظمت تو، پیوندی همچون نور خورشید با دل شاد تو برقرار است. آسمان به آنچه در وجود توست، سوگند یاد می‌کند.

هوش مصنوعی: در دست او، خنجری را می‌بینم که آتش را نشان می‌دهد و دوباره می‌بینم که در دست تو، خنجری است که آتش را پراکنده می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که صفحات روزنامه‌ها را باز کنی و با دقت مطالب را بررسی کنی، قلم نازک و با ارزش را به دست خواهی آورد.

هوش مصنوعی: بیننده فکر می‌کند که تو زره نقره‌ای را بر روی نوک نیزه‌ای سیاه قرار داده‌ای.

هوش مصنوعی: یاقوت و زبرجد اگرچه کسی آنها را نشناسد، اما زیبایی و ارزش تو مانند این جواهرات درخشان و واضح است.

هوش مصنوعی: چراغی است که به خاطر دودش، دنیای ملک پر زرق و برق شده است. اگر پیکره‌اش را ببینی، می‌بینی که خود پیکره‌اش هم از آن دود پرزرق و برق است.

هوش مصنوعی: در میان عرب، همه به آثار او علاقه‌مندند و در ایران نیز هر کسی با هر سن و سالی به نوشته‌های او نیاز دارد.

هوش مصنوعی: دست او مانند دریا گسترده است و او به مانند نرگس درخشان و زیباست. بدون تردید، در دریا هم صدف وجود دارد و هم نرگس.

هوش مصنوعی: ای بزرگ مرد با کمال، که هر مهتری از تو آداب و رفتار نیکو می‌آموزد.

هوش مصنوعی: هرچند من از لحاظ مقام و رتبه پایین‌تر نبودم، ولی مدتی در جمع شما به خاطر ادای احترام و سپاسگزاری، خود را در جایگاه پایین‌تری قرار دادم و از شما ستایش کردم.

هوش مصنوعی: من هیچ زمانی از زیبایی های تو غافل نبوده‌ام و در هر لحظه به یاد تو بوده‌ام.

هوش مصنوعی: پس از این دیگر غایب نمی‌شوم تا اینکه طبع من در بند خواسته‌ها گرفتار و از تیر آرزوها خسته نشود.

هوش مصنوعی: اگر همراه تو باشم، بخت من هم به خوبی تو روشن می‌شود و به من حکمت و ثروت می‌بخشد و شغل و موقعیت عالی به من خواهد داد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نسیم بهاری لاله‌زار را تازه و زیبا کند، گلستان نیز در اثر وزش باد سرد خزانی کدر و پژمرده خواهد شد.

هوش مصنوعی: در بهار، وقتی که لاله‌زار در حال شکوفه دادن است، طرز بیان و شعر تو همچون آن جلوه می‌کند. اما وقتی به خزانی که گلستان پژمرده می‌شود می‌نگرم، درخشش و زیبایی تو تحت تأثیر حسادت‌ها قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: محفل تو مانند باغی سرسبز و دل‌انگیز است، که در آن نوازندگان همچون بلبلان زیبا و دل‌نواز می‌خوانند. ساقیان در این بزم همچون گل‌های لاله و نسرین هستند و شراب نیز به زیبایی گل ارغوان جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: در آسمان خوشبختی، نور عقل تو همیشه تابان است و بر زمین، مردان نیکوکار دریایی از generosity و بخشندگی دارند که هرگز پایان نمی‌پذیرد.