گنجور

شمارهٔ ۴

بویی که از بهار نسیم صبا برد
گویی همی ز طره دلار ما برد
شمشاد طوق فاخته گردد بکوهسار
خلخال لاله کبک دری را عطا برد
باشد صواب باده، چو از ناف یاسمین
باد شمال نافه مشک ختا برد

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بویی که از بهار نسیم صبا برد
گویی همی ز طره دلار ما برد
هوش مصنوعی: بوی خوشی که نسیم بهاری به همراه دارد، انگار که بوی موهای معشوق ما را به همراه می‌آورد.
شمشاد طوق فاخته گردد بکوهسار
خلخال لاله کبک دری را عطا برد
هوش مصنوعی: درخت شمشاد بر گردن فاخته می‌نشیند و آن را به مانند زینتی روی کوه‌ها به تصویر می‌کشد، در حالی که لاله‌ای به شکل خلخال بر پای کبک دری جلوه‌گری می‌کند.
باشد صواب باده، چو از ناف یاسمین
باد شمال نافه مشک ختا برد
هوش مصنوعی: بهتر است که باده‌ای خوب نوشیده شود، مانند نسیمی که از گل یاسمن به مشام می‌رسد و بوی خوش مشک را به ارمغان می‌آورد.