هوش مصنوعی: ای سرمنزل بلند مقام، تو از آسمان به زمین آمده‌ای و زمانه نسبت به تو ستایش‌ها را به زیبایی نوشته است.

هوش مصنوعی: هر روز شاه شرق زیر چتر آبی رنگی که در سایه پرچم تو قرار دارد، پرچمی را افراشته می‌کند.

هوش مصنوعی: شما مانند فرزندی هستید که از پدر و مادر خود به وجود آمده، اما در میان صد هزار گنج و گوهر، نه زاده شده و نه کاشته شده‌اید.

هوش مصنوعی: در سایه‌ی وجود شما، نعمت‌های آسمانی به اندازه‌ای است که عیسی نیز باید خوشحال و خرم باشد.

هوش مصنوعی: در انتظار نوبت میمون، تو هنری برملا می‌کنی که نشان از دیده‌های متعدد در فریب و نیرنگ جهان دارد.

هوش مصنوعی: شیرینی و لذت صدای تو از دل دشمنمان و از کاسه‌ای که در صبح روشنی از شمشیر تو نشأت گرفته، به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: آستین ضمیر من پر از جواهرات است که در ستایش تو برپا شده، اما لباس قافیه چقدر کمبود دارد.

هوش مصنوعی: عبارت "لفظ الهی از ره اطلاق مشکل است" به این معناست که واژه‌های مربوط به الهی بودن به طور کلی و آزادانه قابل استفاده نیستند و نمی‌توان به سادگی آن‌ها را به کار برد. ادامه بیان می‌کند که در اینجا دیگر نمی‌توان به معنای لاهوت یعنی معنای عمیق و الهی دست یافت. به طور کلی، این جمله به پیچیدگی و دشواری در فهم مفاهیم الهی اشاره دارد و نشان می‌دهد که رسیدن به درک درست از این مفاهیم نیازمند تفکر و بررسی عمیق‌تری است.

هوش مصنوعی: دست قدرت و توانایی به سوی تو دراز شده و پای عظمت و بزرگواری به سمت تو حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: ای اهل فضل، چهره‌ی تو برای همه‌ی دانشمندان و فرهیختگان غم‌انگیز شده است، اما همگان به خاطر روی تو خوشحال هستند.

هوش مصنوعی: تخت سلطنت در دوران انتظار از امید به تو نشسته است و با صد هزار چشم به تو می‌نگرد.

هوش مصنوعی: باد مهربانی از دل تو می‌وزد و کلامی که برمی‌آید، فقط در جریان وجود تو جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: او جرعه‌ای از می نوشید و به خاطر لطف تو، گل شمعه‌ای باز کرد و به خاطر بوی تو شرمنده شد.

هوش مصنوعی: ابر آمد تا زیبایی خود را به نمایش بگذارد و از روی خجالت، وقتی به تو نگاه کرد، آب شد.

هوش مصنوعی: در جایی که زخم شمشیر باعث جاری شدن خون می‌شود، دوستی از آب نیرنگ نخواهد آمد، جز در ظرف تو.

هوش مصنوعی: ضمیر من در ستایش تو به ناتوانی افتاده است، با اینکه جهان هنوز توانایی ارائه نظیری برای من را ندارد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه چهره‌ی شکایت و نارضایتی خیره‌کننده است، همچنان نور و روشنی در وجود من وجود دارد که باعث شرمندگی آن می‌شود.

هوش مصنوعی: من در چنگ ناتوانی گرفتار شده‌ام و ستایش تو باعث شده که شاعران بزرگ به معنای عجز من گرفتار شوند.

هوش مصنوعی: در سرزمین ادبیات، آثار بسیار زیادی وجود دارد که در طول زمان بر چشمان مردم نقش بسته‌اند و بر پایه مقام و جایگاه من شکل گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: ذکر تو بر زبان من جاری است و درباره تو سخن گفتن برای من آسان نیست.

هوش مصنوعی: تو همچون آفتاب دانش و فضیلت هستی، و در شرایط دشوار، ستاره شعر مهم من به قدرت و نور تو وابسته است.

هوش مصنوعی: اگر بگویید که به خاطر محبت و مهربانی شما بر سر بنده نعمت می‌گذارم، پس من هم افتخاری دارم که بر قله‌ی عظمت بایستم.

هوش مصنوعی: زندگی‌ات پر از سخاوت و بخشش باشد و از خطاها دور باش، ای شاه، روزگار سخت هرگز بر تو نگذرد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، ای فرزند بزرگ، سپاه تو همیشه افتخار می‌کند. خواسته‌های تو برآورده شود و آرزوهایت در زندگی محقق گردد.

هوش مصنوعی: دست کسی که جان‌ها را به خاطر او فدای می‌کنند، همیشه در بهار شادی به سمت جام هوشیاری در حرکت است.

هوش مصنوعی: او از اشک چشمانش مانند شراب انگور جامی دارد و از حسادت تو، چشمانش مانند لعل (سنگ قیمتی) رنگین شده است.

هوش مصنوعی: پیراهنی که نشان‌دهنده‌ی ویژگی‌های تو است، بر تن دشمن همواره به چشم می‌خورد، همچون خنجری که به صورت خطرناک به نظر می‌رسد و دامنش مانند دام در حال وزیدن است.

هوش مصنوعی: اگر تو در برقراری حکمرانی و نظم مملکت نقش نداشته باشی، زمانه به این شکل که هست، باعث اختلال و آشفتگی خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، اگرچه دنیا مانند اسبی رنگین است، اما وقتی به این نعمت و موفقیت تو نگاه می‌کند، بسیار خوشحال و سرافراز می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر تربیت و توجهی که به من شده است، حتی میمون هم می‌تواند به ستایش تو بپردازد و این را به هزار روش بیان کند.