شمارهٔ ۶۳
ای خاکِ چو کان! دلِ توانگر داری
تا در شکم آن عزیز گوهر داری
ترسم که بحشر هم ز دستش ندهی
گر هیچ ندانی که چه در بر داری
شمارهٔ ۶۲: با صحبت جان بوصل جانان نرسیشمارهٔ ۶۴ - گویند این دو بیت را در مرض موت گفته و لبیک حق را اجابت فرموده است:: چو از سوگ من باز گردند قومی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای خاکِ چو کان! دلِ توانگر داری
تا در شکم آن عزیز گوهر داری
هوش مصنوعی: ای خاکی که همچون سنگ معدن هستی! دل و روح بزرگی داری، زیرا در دل خود گوهر گرانبهایی را پنهان کردهای.
ترسم که بحشر هم ز دستش ندهی
گر هیچ ندانی که چه در بر داری
هوش مصنوعی: میترسم که در روز قیامت هم او را از دست ندهی، حتی اگر ندانی چه چیزی را در دل داری.