گنجور

شمارهٔ ۵۳

لطفی است ز لعل دلستان آخر تو
یا طاق بقای بر زبان آخر تو
گر نیست تمیزی که ببینی ما را
روزی به غلط بگوی کان آخر تو

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

لطفی است ز لعل دلستان آخر تو
یا طاق بقای بر زبان آخر تو
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید این جذابیت و تاثیرگذاری از سرانگشتان او نشأت می‌گیرد. با استفاده از کلمات ظریف و شاعرانه، او به قدرت و زیبایی این فرد اشاره می‌کند که بر زبان‌ها جاری خواهد شد. به طور کلی، شاعر از زیبایی و اثرگذاری محبوبش سخن می‌گوید که تا ابد در یادها می‌ماند.
گر نیست تمیزی که ببینی ما را
روزی به غلط بگوی کان آخر تو
هوش مصنوعی: اگر پاکی و خوبی ما را نمی‌بینی، روزی به اشتباه خواهی گفت که این پایان کار توست.