گنجور

شمارهٔ ۴۹

سودای میان تهی، ز دل بیرون کن
از ناز بکاه و بر نیاز افزون کن
استاد تو عشق است، چو آنجا برسی
او خود بزبان حال گوید، چون کن

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

سودای میان تهی، ز دل بیرون کن
از ناز بکاه و بر نیاز افزون کن
هوش مصنوعی: این بیت به ما توصیه می‌کند که افکار و خواسته‌های بی‌اساسی را از دل خود بیرون کنیم و به جای این کار، بر نیازهای واقعی و ضروری خود تمرکز کنیم و خود را از نگرانی‌ها و لذت‌های سطحی دور ساخته و جدی‌تر به زندگی نگاه کنیم.
استاد تو عشق است، چو آنجا برسی
او خود بزبان حال گوید، چون کن
هوش مصنوعی: معنای این بیت این است که عشق همان استاد حقیقی است. زمانی که به مقام عشق برسید، خود عشق به شما می‌آموزد که چگونه باید عمل کنید و چه چیزی را باید بگویید.