اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بر من چو فراق آن بهشتی گذرد</p></div>
<div class="m2"><p>روزم به فغان، شبم به زشتی گذرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دور از تو، چنان اشک ز چشمم خیزد</p></div>
<div class="m2"><p>کز تارَکم آسمان به کشتی گذرد</p></div></div>

شمارهٔ ۳۶

بر من چو فراق آن بهشتی گذرد
روزم به فغان شبم به زشتی گذرد
دور از تو چنان اشک ز چشمم خیزد
کز تارکم آسمان به کشتی گذرد

هوش مصنوعی: این شعر حسرت و دلتنگی را درباره فراق و دوری از محبوب نشان می‌دهد. شاعر بیان می‌کند که ایام او بدون حضور محبوب به سختی و غم می‌گذرد و اشک‌هایش همچون باران از چشمانش می‌ریزد. در واقع، دوری از معشوق برای او به اندازه‌ای آزاردهنده است که احساس می‌کند روزها و شب‌هایش به زشتی و اندوه تبدیل شده است.

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

هوش مصنوعی: وقتی جدایی آن فرشته (عزیزم) بر من بگذرد، روزم با اندوه و ناله سپری می‌شود و شبم در زشتی و بدبختی می‌گذرد.

بر من چو فراق آن بهشتی گذرد

روزم به فغان، شبم به زشتی گذرد

هوش مصنوعی: دور از تو، اشک چنان از چشمانم سرازیر می‌شود که گویی از تاریکی من به آسمان می‌رسد و راهی برای نجات می‌یابد.

دور از تو، چنان اشک ز چشمم خیزد

کز تارَکم آسمان به کشتی گذرد

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده