اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای صورت تو آیت زیبائی و خوشی</p></div>
<div class="m2"><p>وی قامت تو غایت رعنائی و کشی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>صورت نیافت عقل تو عقل مصوری</p></div>
<div class="m2"><p>گر نقش جان ندید تو جان منقشی</p></div></div>

شمارهٔ ۱۶

ای صورت تو آیت زیبایی و خوشی
وی قامت تو غایت رعنایی و کشی
صورت نیافت عقل تو عقل مصوری
گر نقش جان ندید تو جان منقشی

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت چهره و قامت محبوب اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که زیبایی ظاهری او نشان از خوشی و دلربایی دارد، و عقل او نیز به گونه‌ای است که نمی‌تواند جمال و جذابیتش را به خوبی توصیف کند. به‌طور کلی، شاعر عشق و شگفتی خود از زیبایی محبوب را ابراز می‌کند.

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: تو تجسم زیبایی و شادی هستی، و قامت تو اوج زیبایی و دلربایی را به نمایش می‌گذارد.

ای صورت تو آیت زیبائی و خوشی

وی قامت تو غایت رعنائی و کشی

هوش مصنوعی: اگر عقل تو شکل خاصی ندارد و به صورت ظاهری نیست، پس اگر تو روح را نبیینی، روح من هم به تصویری درنمی‌آید.

صورت نیافت عقل تو عقل مصوری

گر نقش جان ندید تو جان منقشی

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها