هوش مصنوعی: چرخ زندگی‌ام به گونه‌ای چرخیده که احساس می‌کنم مانند یوسف در چاه افتاده‌ام و ای ستاره او، من را از دیدگانش دور کرده‌ای.

هوش مصنوعی: آب بدون خوردن از این برکه نیلوفرگون، چرا تا حلق در لجن غرق شده‌ام؟

هوش مصنوعی: پرواز را از این قفس تنگ نمی‌بینم، چرا که زمین به سمت من پایین رفته است.

هوش مصنوعی: عجب این است که در دنیای هنر، هنرمندی وجود دارد که می‌تواند در میان زیبایی‌ها و ارزش‌ها، چیزی بی‌ارزش و بی‌خاصیت را گلچین کند.

هوش مصنوعی: ای کاش که مانند گل، عمرم به سرعت گذشت و به یکباره رفت. هیچ‌گاه شادی نکردم، همانند گلی که در چمن به سراغش نیامد.

هوش مصنوعی: اگر در این غم بمیرم، برایم عجیب نیست. خدا می‌داند که من از زندگی خودم در شگفتم.