هوش مصنوعی: اگر به من از آب حیات یک جرعه بدهند، چه اشکالی دارد که در پای تو درد و رنج بکشم؟

هوش مصنوعی: مانند پارچه‌ای زیبا و نفیس که بر سر پادشاهان قرار دارد، تو نیز دارای زیبایی و ارزش خاصی هستی و هیچ چیز جز این زیبایی نمی‌تواند به پای تو برسد.

هوش مصنوعی: اگر آهن بودم، به خاطر استحکامم می‌شکستم و اگر آتش بودم، به خاطر سردی خاموش می‌شدم.

هوش مصنوعی: محبت تو یک امانت بود که بر من بود و من در زمان جدایی، آن را با مهربانی خود حفظ کردم.

هوش مصنوعی: اگر زحمت و تلاشی که کرده‌ام تا امروز باعث خوشی شب تو شده، پس این زحمت را فراموش نمی‌کنم.