هوش مصنوعی: ای مادران یازده‌گانه و نه فرزند نازاده، تو از همه فرزندان بهتر و برجسته‌تر هستی.

هوش مصنوعی: خشم تو به صورت عشق و زیبایی تبدیل شده و به آن ضربه‌ای آشنا وارد کرده است که به دل می‌نشیند.

هوش مصنوعی: من از نور وجود تو به آسمان دست یافته‌ام و دانش و علم را چون صید شیر در دلم جا داده‌ام.

هوش مصنوعی: خورشید مانند جامه‌ای که جمشید به تن دارد، به خاطر تو زینت می‌یابد و خود را برای خدمت به تو آماده می‌کند.

هوش مصنوعی: از شیرینی تو، دل عاشق مانند جگرخوار می‌تپد و از لطافت تو، گل‌ها لبخند می‌زنند.

هوش مصنوعی: با قزاقی بر بلندای آسمان، تا اینکه سایه‌ی گرز تو بر زمین افتد.

هوش مصنوعی: در کنار هم قرار گرفتن هزاران مانع و حجاب، در حقیقت نشان‌دهنده‌ی وجود ارتباطات و پیوندهای عمیقی است که در پس آن‌ها وجود دارد. هرچه که به نظر می‌رسد، ممکن است تنها بخشی از واقعیت باشد و عمق بیشتری در پس آن نهفته باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در نظر تو بدعهدی کرد و به تو آسیب رساند، نتوانی عیبی بر او گرفت و از کار و زندگی‌ات فاصله بگیری.

هوش مصنوعی: از آن درخت یگانه‌ای که ریشه در دوگانگی دارد، شاخه‌اش پایین آمد و ریشه‌ی دو دلی را از سینه برکند.

هوش مصنوعی: ای دلنواز و سخی، مانند دریا بخشش کن و سختی‌ها را از خود دور ساز.

هوش مصنوعی: شما به قدری بافرخنده و خوشحال هستید که حتی اگر از در بیرون بروید، خط جوندان را رد می‌کنید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شخصی با عزم و اراده، برغم همه مشکلات و سختی‌ها، به مبارزه و پیوستگی با هدف خود ادامه می‌دهد و هیچ چیزی نمی‌تواند او را از اهدافش دور کند.

هوش مصنوعی: به تاج و موی تابان ماه سوگند، به زین شاه سوگند.

هوش مصنوعی: این بنده به عشق تو در سفر از سرزمینی به سرزمین دیگر می‌رود، از جایی که در آن سیراب می‌شود تا جایی که به سمرقند می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر زمان وقوعی در دنیای سرشار از شور و هیجان نباشد، در بین آن همه زنگ و زنجیر، تو هم گوشه‌ای از این عالم را نمی‌توانی گم کنی.

هوش مصنوعی: آه، دو نفر ضعیف به دنبالش هستند، هیچ‌کس این وضعیت را دوست ندارد، تو هم آن را نپسند.

هوش مصنوعی: هر ذره از جگر که به واسطه این دردها و مشکلات به وجود آمده است، هرگز از بین نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: دشمن تو در وضعیتی بسیار دشوار و تنگ گرفتار است، مانند پرده‌ای که در نهاوند قرار دارد.