گنجور

شمارهٔ ۳

خواهد که چون سپند در آتش وطن کند
مرغابی آنزمان که بود در میان آب
اهل بهشت حمله بدوزخ نهند روی
گر ز مهریر حشر بدینسان کشد عذاب

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خواهد که چون سپند در آتش وطن کند
مرغابی آنزمان که بود در میان آب
هوش مصنوعی: پرنده‌ای مانند مرغابی آرزو دارد که مانند گیاه سپند در آتش سرزمینش بماند، زمانی که در دل آب قرار دارد.
اهل بهشت حمله بدوزخ نهند روی
گر ز مهریر حشر بدینسان کشد عذاب
هوش مصنوعی: مردم بهشت، در روز قیامت، بر روی کسانی که به دوزخ رفته‌اند، نظارت دارند و اگر از روی محبت و دوستی به آنان نگاه کنند، عذاب و بی‌نوا بودنشان را بیشتر احساس می‌کنند.