هوش مصنوعی: ای تو که هر لحظه در دل‌ها آرزوها برمی‌انگیزی و کسی جز تو از جاذبه‌های خود بی‌خبر نیست.

هوش مصنوعی: دل من جز غم چه چیزی دارد که به آن آرامش دهد و جان من جز درد تو چه چیزی را با خود همراه دارد؟

هوش مصنوعی: تو در بازار زندگی بسیار تیز و ماهر هستی، مانند شکر که در مه دی (برف و سردی) بدون توقف نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که غم و اندوه تو در وجودت غالب است، در شهر زندگی هرج و مرج و فتنه حاکم است و عدالت به خواب رفته است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در دنیا جز هیچ‌کس نمی‌تواند از آثار و نوشته‌های تو، لقب و نامی به خود بگیرد.

هوش مصنوعی: عشق تو خواسته‌ای را می‌طلبید، اما من به او گفتم که حالتی جز جانم برای تو در دسترس نیست.

هوش مصنوعی: او لبخندی زد و گفت: مرغی که در قفس احساس نارضایتی و غبن کند، به راحتی از آنجا پرواز خواهد کرد.