هوش مصنوعی: بدون حضور تو، هیچ شادی و خوشی نیست و در عشق تو، هیچ مکانی برای بی‌نقصی و آسایش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: جز با زیبایی و دلربایی موی تو، هیچ چیز دیگری در دنیا نیست که بتواند با بی‌عدالتی و سختی‌ها همراهی کند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که سخن تو قدرت دارد، اما دل من در برابر آن سخن سست و ناتوان است.

هوش مصنوعی: من در شهر تو از خدمت به تو بسیار محرومم، در اینجا هیچ نشانه‌ای از محبت و دوستی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: بهای محبت و زیبایی تو به قدری زیاد است که هر چقدر هم به من ببخشی، هرگز کم نخواهد بود.

هوش مصنوعی: تو در حالت مستی و نشاط این‌گونه‌ای که یک نفر اهل دنیا در هفت دنیا نیز نمی‌تواند به این حال برسد.

هوش مصنوعی: در پهنه زندگی و روزگار، مانند بادی گذرا و زودگذر به باغی سر زدیم که خوشی و شادابی در آن یافت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نهال شادی خشکیده است، ای چشم، به آن توجه کن که وقت شادی و خوشحالی نیست.

هوش مصنوعی: این ریش که بر دل نشسته، برای ما دارویی در ساختن نیست.

هوش مصنوعی: یا، در این جهان یا خبری از انسان‌ها نیست، یا دیگر وفا و انسانیت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: شک و تردیدی نیست که این بدن مادی، جایگاه هیچ انسانی نیست.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان در شرایطی که از زمانه امیدی به خوشی و شادابی نیست، فعالیت و اثرگذار بود؟