هوش مصنوعی: هر کسی که مانند آن سرو خوش قامت و دلنشین، دلدار و محبوبی داشته باشد، تصور نمی‌کنم که از درد و رنجی که در دل دارد، آگاه باشد.

هوش مصنوعی: در هر جا که نگاه کنی، دل‌های زیادی به خاطر لطف او وابسته و تحت تأثیر هستند. اگر به او نزدیک‌تر شوی، یکی از آن دل‌ها به تو نزدیک‌تر خواهد شد.

هوش مصنوعی: عشق من با بیماری‌ام در هم آمیخته است، چون نمی‌خواهم چشمی بیفتد که لحظه‌ای از این عشق رو به بهبودی باشد.

هوش مصنوعی: اگر ماه در آسمان سوارکاران را برانگیزد، سزاوار است که دل‌هایی که با آرزوی کامیابی همراهند، از این نعمت بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم که در صحبت‌های کوتاه باید چه بگویم، چون در زمان عشق او، هیچ‌ کس جرات ندارد درباره‌اش صحبت کند؛ چرا که در چنین حالتی، جایی برای سخن کوتاه باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: من ذهنی پر از شگفتی دارم و می‌خواهم با تو درباره‌ی لذت‌های زندگی صحبت کنم، اما چون جمع دوستان و اهل دل خالی است، نمی‌توانم.

هوش مصنوعی: شبی تصمیم دارم که در آسمان، در کنار او خیمه بزنم و چون پروانه‌ای در حال رقص، در دل سماع غرق شوم، گاه بر روی سطح آسمان معلق می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر بر تو ظرفیتی از محبت و بندگی باشد، باید به خودت اجازه بدهی که از محدودیت‌ها و چرخش‌های دنیا فراتر روی. اگر این کار را کنی، نادانی خواهد بود که در همین چرخش‌های دنیا باقی بمانی.