هوش مصنوعی: از شدت عشقت بوی خون به مشام می‌رسد، و نمی‌توان دم برداشت، چون این احساس همواره در وجودم جاری است.

هوش مصنوعی: هر بار که به دل آمدی، کمتر از غم‌های تو بود، اما این بار غمت بیشتر از همیشه به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: چشم تو همچون تیرکی است که بر گمان می‌زند و ثابت است که با نیت کشتن، به سمت هدف می‌آید.

هوش مصنوعی: توانایی دید و درک تو به اندازه‌ای است که حتی جادو و افسون نیز در دسترس توست.

هوش مصنوعی: من دیدم که سر زلف تو چقدر زیباست و می‌خواهم بگویم که این زیبایی حتی به طور عمیق‌تری از آنچه که آسمان می‌تواند ببیند، تأثیرگذار است. دل من در جایی قرار دارد که حتی ستاره‌ها نیز به آن خیره می‌شوند.

هوش مصنوعی: دل از خانه‌ام رفت و نمی‌دانم چه باید کرد، چرا که این احساس از درون خودم نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در وجودم سر و صدای آسمان به گوش می‌رسد، گویی که از تو ظلم و سختی‌ای در راه است.

هوش مصنوعی: عشق مثل پرده‌ای است که از بیرون در می‌آید و به من می‌گوید که در جای خود نمان، زیرا من همیشه از بیرون می‌آیم.

هوش مصنوعی: یک بار از تو آسیب دیده‌ام و حالا دوباره برای امتحان و آزمایش می‌آیم.