هوش مصنوعی: هر چیزی که از تو به من می‌رسد، برایم کافی است و از آن راضی‌ام، چون برای همه چیزهایی که می‌خواهم، بیشتر از این نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: مانند ماه که در آسمان می‌تابد، تو هم در زندگی خود با غرور و شکوه جلو برو، بدون اینکه به مشکلات و موانع پشت سرت توجه کنی.

هوش مصنوعی: ای چشمانم که به زیبایی تو تشنه‌اند، یاد تو را در دل نگه‌دار و از یاد بردن آن‌هایی که بداندیش‌اند، دوری کن.

هوش مصنوعی: من از عطش خود حیرانم، به ویژه که در این زمان، از دل سوخته‌ام، اشک‌هایم بر رخسارم فرو می‌ریزد.

هوش مصنوعی: در زمان شادی و خوشحالی تو، به خاطر غم و درد تو غنی و ثروتمند شدم. خوب است که کسی چون من، با درویشی که پر از درد و غم است، همراهی می‌کند.

هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم از خوشی وصال تو بهره‌مند شوم، در حالی که تو را همراه ندارم و در دل، دوصد زخم و رنج می‌کشم؟

هوش مصنوعی: سراسر جهان تحت تأثیر تصمیمات و کنش‌های توست، همان‌طور که چرخش کیهان بر اساس قوانین خاصی انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: در محله تو، دنیا به من هشدار داد که مراقب باش، زیرا کسی به قصد گرفتن جان خویش به راه می‌افتد.

هوش مصنوعی: دل گفت: برو که او هرگز به ما نمی‌رسد و نور ماه‌تاب او به سمت جای دیگری می‌رود.