شمارهٔ ۵۰
گر نقاب از دورخ براندازد
عالم از عافیت بپردازد
عرصه روزگار تنک آید
باره ی حسن اگر برون تازد
بفلک بر، زنور عارض او
ماه با آفتاب بگدازد
عقل بر گوشه بساط عدم
همه نقد وجود دربازد
بر زمین بر، زرشک قامت او
سرو همچون هلال بکرازد
گر غمش سر بجان فرود آرد
دل ز شادی کله براندازد
وصلش اخسیکتی امیدمدار
که وفا با جمال کم سازد
آنکه با روزگار ناز کند
چون توئی را چگونه بنوازد
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر نقاب از دورخ براندازد
عالم از عافیت بپردازد
هوش مصنوعی: اگر دنیا پرده از چهرهات کنار بزند، آنگاه همه از آسایش خود خارج خواهند شد.
عرصه روزگار تنک آید
باره ی حسن اگر برون تازد
هوش مصنوعی: زمانه برای زیبایی و نیکی تنگ و کوچکتر خواهد شد اگر زیبایی و نیکی از خود بیرون بیاید و نمایان شود.
بفلک بر، زنور عارض او
ماه با آفتاب بگدازد
هوش مصنوعی: در آسمان، نور چهرهاش مانند ماه باعث میشود که آفتاب به وجودش بپزد و کمرنگ شود.
عقل بر گوشه بساط عدم
همه نقد وجود دربازد
هوش مصنوعی: عقل به حقیقت وجود مینگرد و بر سر سفرهی عدم، همهی نعمتهای وجود را به نمایش میگذارد.
بر زمین بر، زرشک قامت او
سرو همچون هلال بکرازد
هوش مصنوعی: او مانند سروی است که در زمین میایستد و همچون هلالی زیبا و تازه به نظر میرسد.
گر غمش سر بجان فرود آرد
دل ز شادی کله براندازد
هوش مصنوعی: اگر غم او بر جانم بیفتد، دل از شادی به حالت جنون و رفتارهای عجیب درمیآید.
وصلش اخسیکتی امیدمدار
که وفا با جمال کم سازد
هوش مصنوعی: به او امیدی نداشته باش، زیرا وفا و صداقت زیبایی را کاهش میدهد.
آنکه با روزگار ناز کند
چون توئی را چگونه بنوازد
هوش مصنوعی: کسی که با مشکلات و سختیهای زندگی به نرمی و با ملاطفت رفتار میکند، چگونه میتواند با تو که اینقدر در برابر روزگار حساس و حساسخوتر هستی، ملایمت داشته باشد؟