هوش مصنوعی: یاد تو همچنان در دل من زنده است، اما از یاد من تو نمی‌آیی. ای امید من، عهدی که با تو بسته‌ام، همه‌اش به یک نسیم می‌ماند و به سرعت از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانی از داستان من به طور یکطرفه غافل شوی و هرگز نمی‌توانم حتی برای یک لحظه از ناراحتی تو شاد باشم.

هوش مصنوعی: کسی نیست که در برابر دشمن تو به من کمک کند و هیچ قدرتی نیست که از دوری تو حقم را بگیرد.

هوش مصنوعی: تو هرگز نگفتی که محبتت مرا به خودت برساند، اما به راستی چشمانت چنان حسی را در من ایجاد کرد که به خوبی احساس کردم.

هوش مصنوعی: اگر بگویی که عشق این پری را آشکار می‌کنی، جانم را نمی‌گیری، من هم خودم حسن تو را برای همیشه نمی‌برم.

هوش مصنوعی: اگر هدف تو از رسیدن به من تنها کشتن من است، خوب از همین حالا اقدام کن؛ این طشت که سه سال است روی بام افتاده، دیگر کارایی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر این اتهام جانم را از دست بدهم، برایم اهمیتی ندارد؛ زیرا همه‌ی سرسبزی و زیبایی، کمتر از زیر سایه‌ی تو برایم ارزش دارد.

هوش مصنوعی: شما از من خواستی تا سلامتی و آرامش را برایت آرزو کنم، اما خداوند در همان شب خواسته‌ات را برآورده کرد و باعث شد که خیر و خوشی برای من به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: دیشب در مورد درد جدایی و نرسیدن به تو با کسی صحبت می‌کردم. او به من گفت که هیچ چیز جز غم و اندوه از عمر و زندگی‌ام به دست نیاوردم.

هوش مصنوعی: عشق ما مانند یک ظلمت است که هیچ کس در قیامت آن را نخواهد دید، حتی اگر کسی از تو در برابر عمرش عشق بگیرد.

هوش مصنوعی: در حریم چهره‌ات خیال تو به من روی آورد و به من گفت که از این کلام عبور کن و این حادثه را فراموش کن.