هوش مصنوعی: ای کسی که بر همه دشمنان برتری داری، جمال تو همواره بهترین آغاز و ورود است.

هوش مصنوعی: ای بزرگی، دوباره بر دامان این آسمان آبی ناز فرو فرود آمدی.

هوش مصنوعی: از نور تو این گنبد هفت طاق به مقام و مرتبه‌ای جدید دست یافته است.

هوش مصنوعی: در بارگاه تو، ستاره‌ها و سیارات به خوبی درخشیده‌اند و زیبایی‌های شب را تحت تأثیر قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: گاه آسمان به زیبایی و لطافت خاصی می‌درخشد و گاه تو خود به مانند لباس گرانبهایی در این دنیا جلوه‌گری می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو سرچشمه وجود و نور هستی و مانند آب زلال زمزم به پاهایت برکت و مقام می‌بخشند.

هوش مصنوعی: رطوبت دلپذیری که از هنر تو در باغ بر روی گل یاسمن می‌نشیند، نشان از زیبایی و لطافت تو دارد.

هوش مصنوعی: تو مانند یک گوهر آبی هستی و به همین دلیل، آسمان و دنیا به تو اختصاص یافته‌اند و تو را خوشبخت می‌سازند.

هوش مصنوعی: در زمان بخشش، باد صبا از کیسه تو گل‌هایی را به عنوان هدیه به دیگران تقدیم می‌کند.

هوش مصنوعی: چرخ زمان با پوشش و قامت زخم دیده و کبود، مانند کسی است که در سوگ به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: باران را از چهره ابر کنار بزن تا روحیه‌ای شاداب بوجود آید و غم و اندوه را کنار بزند.

هوش مصنوعی: از نوید سال نو بشارت ده تا همه جا جشن و سرور برپا شود.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند آسمان صبحگاهان، پر از اشک و غم است و در حالی که به خواب رفته‌ای، به هم فشرده و نزدیک به هم هستید.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که باید از خاک آن شخص بزرگوار و باارج، که چشم‌ها را روشن می‌کند، طلب کنی. به نوعی اشاره به ارزش و عظمت فردی دارد که موجب روشنی و زیبایی می‌شود.

هوش مصنوعی: سالمندان و رهروان در جستجوی هدف نهایی خود، به دنبال تحقق وجود نسل آدمی هستند.

هوش مصنوعی: رکن الدین، محور و اساس دین است؛ او مانند کعبه‌ای است که حرم دین به دور او می‌چرخد و لباس احترام و پاکی بر تن دارد.

هوش مصنوعی: حسنیوه به این معنی است که حسن و توجه او بر روی خستگی و مشکلات دیگران، مانند درمانی برای آن‌هاست.

هوش مصنوعی: تو از نسل مکی هستی و مانند کعبه، در تمام جهان جایگاه ویژه و مقدسی داری، اما مانند ذات او، به ظاهر کوچک و غیرقابل دسترسی به نظر می‌روی.

هوش مصنوعی: دل او قادر است اسرار پنهان را کشف کند، مانند هدهد که پیام‌های مهم را برای سلیمان می‌آورد.

هوش مصنوعی: تحریک و زنده کردن زمین‌های مرده به دست او، روح‌الله و کمک مریم انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: یک گل از محبت و راه او، بهشت است و یک جرقه از نافرمانی او، جهنم خواهد بود.

هوش مصنوعی: هر دلی که به محبت او وابسته نیست، هرگز نمی‌تواند با آرزوهایش به آرامش دست یابد.

هوش مصنوعی: هر گردنی که زیر سایه قضا و قدر قرار دارد، همواره در معرض بلا و مصیبت است.

هوش مصنوعی: ای پرچم ملت، تویی که پیروزمند و نشانه‌ی حمایت و یاری از تو برتر و بزرگوار هستی.

هوش مصنوعی: در پیشانی تو نشانه‌ای از مهر قابل مشاهده است و در آغوش تو دریایی از غم وجود دارد.

هوش مصنوعی: با شیوه و نیرنگ تو، تقدیر مانند ذوالفقار، به من می‌گوید که من در وضعی ناتوان و درمانده هستم.

هوش مصنوعی: بدون وجود تو، همه چیز بی‌ارزش و ضعیف است، حتی آنچه که به نظر بزرگ و قدرتمند می‌آید، مانند دندان نهنگ که در حقیقت هیچ است.

هوش مصنوعی: هرگز دل فرزند دریا از غم و اندوه خالی نخواهد شد.

هوش مصنوعی: روباه از ترس تو، جرات نکرده که به یکی از مرزهای تو نزدیک شود.

هوش مصنوعی: تو همچون فردی هستی که به خوبی از پس چالش‌ها برمی‌آید و می‌توانی با شجاعت و توانایی‌هایی مشابه رستم، در برابر مشکلات ایستادگی کنی.

هوش مصنوعی: بی‌تردید هیچ کسی نمی‌تواند به چیزی که از آن بی‌خبر است، نزدیک شود. کسی که وابسته به قدرت تو نیست، نمی‌تواند تنها به شجاعت و توانایی خود، به مقامی دست یابد.

هوش مصنوعی: با آب، لباس گل را از بدبختی بر زمین می‌زنم.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت تو آن‌چنان است که حتی نازکی نیز بر قد و قامت تیر و تار پرچم می‌خندد.

هوش مصنوعی: زمانی که قوانین و اصول مذهبی از راز و رمز خود پرده برداشتند، جز برای دل و خاطر تو هیچ همدم و همراهی دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که پرده از چهره غیب کنار رفت، تنها اندیشه تو بود که رازدار باقی ماند.

هوش مصنوعی: عقل فعال به روح تو گفت: ای ساقی انبیاء، تو برتری و تقدم داری.

هوش مصنوعی: باران، به ابر گوشزد کرد که ای کودک نادان، آموزش ببین.

هوش مصنوعی: اگر آرام گرفته‌ای و تسلیم شده‌ای، به‌سوی سرزمین‌های ناشناخته و دور می‌روی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی هر چیزی از عدالت و انصاف جدا می‌شود، نتیجه‌اش می‌تواند باعث تلخی و ناامیدی در زندگی شود. در واقع، به دوری از انصاف و عدالت اشاره دارد و نشان می‌دهد که عواقب ناشی از آن می‌تواند به شکستی منجر شود.

هوش مصنوعی: به زودی زیبایی تو در دل غم‌های آخرالزمان تیز و درخشان خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای فکر تو که به خاطر پیشرفت زمان، همواره در اوج علم و دانش قرار داری.

هوش مصنوعی: حال و روز من دیگر بر خاطرت، ای اشرف، مبهم نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به ارتباط خود با دیگری و مدح او اشاره می‌کند. او به وفاداری‌اش نسبت به عهدی که با دیگری دارد، تأکید می‌کند، در حالی که خود را در وضعیتی دشوار و ناخوشایند توصیف می‌کند، شبیه به موجودی شیطانی با نشانه‌های خاص. این کار نشان‌دهنده‌ی تضاد میان وفاداری و شرایط ناخوشایندش است.

هوش مصنوعی: ای تو که ستایش و تمجید تو برای من همچون شراب مست‌کننده است و لباس نعمت و کرمت بر بدن من چون پیروزی و ایمان است.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که چه ارزشی دارم و شعرهایم چگونه‌اند، همان‌طور که قیمت موهای پرپشت و زیبایی یک مرد دلی را می‌شناسی.

هوش مصنوعی: تو در اوج بلاغت و فصاحت هستی و در جایی که تو حضور نداری، من از بیان عاجزم.

هوش مصنوعی: چرا که اصرار و جدیت تیمم، همچون خیمه‌ای در وسط دریا، مشهود و مشخص است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که شهرودی وجود دارد، روح و خلاقیت او مانند آتش سوزان است و از دل او سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در جمع شادمانی، با شادی و نشاط در حال حرکت هستم.

هوش مصنوعی: عید تو با خوشی و سرگرمی همراه است و زندگی‌ات به شکل بی‌نظم و بی‌حالی پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: حالت نگران حسود در حالی که وسایل رسیدن به خواسته‌ات فراهم شده است.