هوش مصنوعی: کجاست کسی که اخبار را بگوید و داستان‌های گذشتگان را منتقل کند؟ بیا و تمام قصه‌های آنها را برای ما بگو.

هوش مصنوعی: به درگاه پادشاهان برو و یکی‌یکی نشانه‌ها و نام‌های بزرگ را بخوان و در پاسخی که می‌خواهی، آن‌ها را بشمار.

هوش مصنوعی: بگو، چه کسی باعث شده که ستاره‌ها در آسمان بچرخند و بگو، چه کسی است که ابرها را به باران و مروارید تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به قدرت و تسلط بر چالش‌ها و دشواری‌ها دارد. به نوعی می‌گوید که کسی که می‌تواند به راحتی بر مشکلات غلبه کند، همان‌طور که می‌توان کمانی را بر شهابی از صاعقه و یا دستی را بر نهنگ عظیم دریایی مسلط کرد. این جمله نشان‌دهنده اراده و شجاعت در مواجهه با سختی‌هاست.

هوش مصنوعی: آسمان مانند تیغ تیز است و ستاره‌ها به مانند تیرهای سوزان خیال عمل می‌کنند. کوه‌های تاریکی و بدشانسی مانند اژدهایی هستند که در آنجا خفته‌اند.

هوش مصنوعی: پادشاهان بزرگی که با کلامی شیوا و قوی سخن می‌گویند، آزادی و قدرت را در دست دارند و دیگران را به سمت خود جذب می‌کنند. آنها با توانایی کلامی خود، پیروزی و تسلط را به دست می‌آورند.

هوش مصنوعی: دنیا با دامن نیروی خود چه کسانی را به دام می‌اندازد و کنترل می‌کند. چه کسی می‌تواند در برابر چرخش این عالم و فرمان‌های آن تاب بیاورد و تسلیم نشود؟

هوش مصنوعی: وقتی که اشک در موقعیت سخت و پرهیاهو ظاهر شد، چهره حسام همچون سپیده دم سرخ شد و کف دست بیلک کارش را شروع کرد.

هوش مصنوعی: تصویری که از زیبایی خورشید در آینه ماه منعکس شده، نشان‌دهنده‌ی درخشندگی و سکوتی است که از تصویر نگاره به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: آسمان چگونه پژواکی را پخش کرد؟ رعد و برق زمانه را به کدامین طرف فرستاد و چه کسی را به حرکت درآورد؟

هوش مصنوعی: زمانی که کمال و تمامیت از محدودیت‌های عقل بیرون آید، نعمت و بخشش‌های فراوانی به سوی شما سرازیر خواهد شد.

هوش مصنوعی: افراد شکست‌خورده و ناامید وقتی که به پیروزی نزدیک می‌شوند، از یک گفتار یا واقعه‌ای، جانشان را حفظ می‌کنند و به خودشان دلداری می‌دهند.

هوش مصنوعی: با نوک نیزه‌ای که به دور چرخ می‌خورد، و با پاهای ریشه‌دار که کوه را به حرکت درمی‌آورد، یار و همراه شد.

هوش مصنوعی: در زمان‌های گذشته، شب مثل پرده‌ای تاریک روی حواشی روشنایی خورشید نشسته و غباری از ظلمت را بر آن می‌افکند.

هوش مصنوعی: به جز ستاره سهیل، باقی آسمان فقط ماهی درخشان و درخشش ستاره‌هایی دیگر است که همچون صاعقه و تیغ آفتاب، نور می‌افشانند.

هوش مصنوعی: نبردهای ملک باختر مظفر دین نشان‌دهنده چالش‌ها و جنگ‌هایی است که او با آنها مواجه است؛ در حالی که تحت تاثیر سرنوشت و تقدیر قرار دارد و در جانب خاور هم که سرزمین دیگری است، هیچ یار و حامی‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که زمین یا کشور، پرچم و عزت قزل ارسلان را در اختیار دارد و او به واسطه تربیت و تلاش خود، به جایگاه و منزلتی بلند دست یافته است. علاوه بر این، او در مقایسه با رقبای خود، از نظر مقام و منزلت، دو مرحله بالاتر قرار دارد.

هوش مصنوعی: تیغ تیز به راحتی مغز دشمن را پاره کرد، همان‌طور که هنگام انبار کردن، احرار (آزادگان) را تفکیک می‌کنند.

هوش مصنوعی: نوک نیزه همچون دمی افعی به حساب می‌آید که مهره‌های پشت دشمن را نمایندگی می‌کند و به او آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: دونده‌ای که در پی طلسم است چیست؟ چه کسی می‌تواند با شدت و سرعت خود مانند نیروی کوهستان عمل کند؟ و آن مار که شبیه مهره‌هاست، چه ویژگی‌هایی دارد؟

هوش مصنوعی: از دامن او جواهرهای فراوانی بیرون می‌آید، همچون امواجی که دریا ایجاد می‌کند و نسیم، حوریان را بر صدر می‌آورد.

هوش مصنوعی: از دور میدان جنگ، چون جوانانی که تازه به بلوغ رسیده‌اند، با بویی خوش و عطرینی دل‌انگیز که بر چهره‌شان نشسته است، به تماشا ایستادم.

هوش مصنوعی: سپهر صبح مانند قیام کننده‌ای است که در آن، ستاره‌ها همه در جای خود ثابت و پایدار هستند، اما در واقع، خود در حال حرکت و تغییر هستند.

هوش مصنوعی: زبان به شکل خاصی درآمده تا هر چیزی که در جنگ اسرار به دست آمده را به وضوح بیان کند.

هوش مصنوعی: بدان که دشمنان با دل‌های خود سخن می‌گویند، اما بهترین زبان‌ها، زبان دل است که بسیار گویاست.

هوش مصنوعی: جهان به عنوان پناهگاهی برای شاهان و پادشاهان مظفر است و در این مکان، با اراده‌ای قوی و با سرعتی تند، به آرامش و ثبات کوه‌ها دست می‌یابند.

هوش مصنوعی: با حس انتقام و کینه به دل، وعده دشمن را فراموش نکن و همچون شیر شکارچی به حمله برو. نامی از شیر شکار در میان است.

هوش مصنوعی: مخالفان تو در شرایطی قرار دارند که شانسی برای پیشرفت نخواهند داشت، مانند خرگوشی که در خواب است و نمی‌تواند بیدار شود.

هوش مصنوعی: در جایی که فضا محدود است، حتی کارهای کوچک و ظریف نیز بسیار دشوار می‌شود.

هوش مصنوعی: پیروزی به تو روی آورد و آسمان گفت: حالا خلاصه‌ای از سفر را که هفت شبانه‌روز و چهار روز اعتکاف بود، بازگو کن.

هوش مصنوعی: همین دیواری که دور ما را فراگرفته، مانند مرکزی است که در آن اوضاع و احوال به سرعت در حال تغییر و فعالیت است.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه چیزی بالاتر از او قرار گیرد، طاق نسیم (محل راحتی و آرامش) پاک و مطهر است و دایره‌ی او از آلودگی و غبار دور است.

هوش مصنوعی: از بلندای آرزوهای او و سردرگمی‌های ناشی از مشکلات، افکارش مثل بادی می‌وزند که او را به سمت سنگ‌هایی که مانع پیشرفت‌اند، می‌برد.

هوش مصنوعی: شخصیت او مانند یک خاتم زیبا و ارزشمند است و بازویش به گونه‌ای است که مانند حلقه‌ای، می‌تواند کینه و دشمنی را از خود دور کند.

هوش مصنوعی: اگر او را ببینی، آنقدر مبهوت می‌شوی که ناغافل، دستخط و طبع تو در هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: گشودن این دژ و رسیدن به چنین موفقیتی به کمک و لطف خداوند برای بزرگان و سروران بسیار دشوار است.

هوش مصنوعی: هرچند قلعه‌ای محکم و استوار است، نگران آن نباش که خسرو، که خود هم دارای قدرت و استحکام است، از آن عبور می‌کند. بنابراین، از آن بگذر.

هوش مصنوعی: آسمان چرا به قدرت و مقام خود می‌بالد، در حالی که ماه، که نشانه زیبایی و محبوبیت است، با تو همراه است و نگهبان قلعه‌ات شده است؟

هوش مصنوعی: در درون دیوار یک گروه به دلیل ترس، پناه گرفته‌اند. همه مانند یک مترسک هستند که ظاهری دارند اما قلبی ندارند.

هوش مصنوعی: از داستان‌های شراب، خنجر غیرت شاه بیرون آمده و بر بام گروهی، همچون آدم‌هایی که مست هستند، فرود آمده است.

هوش مصنوعی: زبان بلند و تند می‌تواند مانند خار، به زیبایی و لطافت گل آسیب بزند. اگر گل بر زمین بیفتد، می‌تواند دچار گزند شود. در واقع، این بیان نشان‌دهنده این است که کلمات و گفتار تند می‌توانند باعث آسیب به زیبایی‌ها و لطافت‌ها شوند.

هوش مصنوعی: به خاطر کمک و حمایتی که تیغ تو به من کرده، دستان سام دیگر قادر به حرکت نیستند و از کار بازمانده‌اند.

هوش مصنوعی: حسام سبزقبا در دستان دشمن به‌گونه‌ای به نظر می‌رسد که به‌خاطر خیانت و عهد شکنی زنی بدنام به او رسیده است.

هوش مصنوعی: آسیب زدن به کسی که خوشنام است، مثل آسیب زدن به یک درع (زره) که از هر طرف ایمن است، غیر ممکن است. در واقع، نمی‌توان با کوچک‌ترین چیزی به اعتبار و آبروی او لطمه زد.

هوش مصنوعی: وقتی که پاسخ خشم خدا را مشاهده کرد، متوجه شد که کافر به نعمت‌ها، از تمام کافران بدتر است.

هوش مصنوعی: احتیاط کن و مواظب باش؛ زیرا به خاطر تیغ تو، این شخص ضعیف و آسیب‌پذیر شد. بعد از اینکه تو به وعده‌ات عمل نکردی، زینهار، حالا تو را خواهش می‌کنم، ستیز نکن!

هوش مصنوعی: نهنگ، دشمنی که زشت و بدشکل است، به خاطر ترس و وحشت به جایی پناه می‌برد. وقتی بر تپه‌ای بلند نشسته‌ای، نشانه‌ها و اثرات آن ترس را در دور و بر خود می‌بینی.

هوش مصنوعی: در ابتدای کار، محبت تو باعث عزیز شدن من بود، اما چون آسمان ارزش و مقام تو را نشناخت، به بی‌احترامی پرداخت.

هوش مصنوعی: هرکس که به پیمان‌های خود وفا نکند و از آن‌ها تخلف نماید، به ذلت و خاری مبتلا می‌شود، و هر که به عهدهای پادشاهان بی‌احترامی کند، سرانجام خود را خوار و ذلیل خواهد دید.

هوش مصنوعی: وقتی دشمن به خیمه نزدیک شد، روز به بدتر از قبل مبدل شد، اما مثل تصویری که بر در خانه تو است، آرامش پیدا کرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که بر چهره‌ی آینده‌اش نگاهی بیندازد، خواه ناخواه از حال خود، که در گذشته‌اش قرار دارد، بیشتر نگران خواهد شد.

هوش مصنوعی: گاه پیش می‌آید که خشم و قدرتی به اندازهٔ دریا، تندبادها و مشکلاتی را که به رنگ خونین خزان در آمده‌اند، با مهارت و استقامت، به حال خود رها می‌سازد.

هوش مصنوعی: مانند آینه‌ای که زنگ زده است، زمانه از خون دشمن بر اندوه هر دو روی خود رنگ و لعاب دارد.

هوش مصنوعی: از جوی، آب می‌نوشد کسی که تشنه است و برای سیر کردن خود از دل دیک غذا می‌گیرد تا بتواند ناهار بخورد.

هوش مصنوعی: به خاطر کارهای ناپسند و روزمرگی‌هایی که دارم، وضعیتی مثل یک کمربند تنگ و آزاردهنده پیدا کرده‌ام که در جمع دوستان و هم‌نشینانم حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: پرنده شجاع از نور و روشنی خورشید در تاریکی شب به پرواز در می‌آید و در دل شب، نوری از خود می‌تاباند که موجب روشنایی می‌شود.

هوش مصنوعی: صدای بلند طبل به قدری است که می‌تواند بر چشم‌های تاریک نور ببخشد و روح را برای سفر آماده کند.

هوش مصنوعی: در این بیت، به تضاد بین امید و ناامیدی اشاره شده است. امیدی که در دل‌هاست، شبیه به چیزی سخت و محکم است که در موزه نگهداری می‌شود. اما زمان یا سرنوشت، تعیین کننده و گاهی ترسناک است، که مانند اجلی که فرا می‌رسد، در زندگی افراد وجود دارد. این بیت به نمایان‌سازی احساسات متضاد و پیچیدگی‌های زندگی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: در این جایگاه، ملک از دل برخاست مانند ماه که از میان ستاره‌ها نورانی و درخشان شده است.

هوش مصنوعی: به دلیل خشم آسمان، ضربه‌ای بر دست و بازو وارد شد و مانند هلال، زخم‌هایی ایجاد کرد که منجر به ایجاد صدها سوار و جنگجو گردید.

هوش مصنوعی: بادی به گوش می‌رسد که صدای آن از بالای کوه می‌آید و این صدا به زمین مسطح منتقل می‌شود.

هوش مصنوعی: او با سرعت و چالاکی تمام، دشمن را مانند تیر کمان به سمت خود می‌کشاند و با دقت و مهارت بر روی زمین می‌کوبد.

هوش مصنوعی: حسود آنقدر در حسادت خود غرق شده که همچون خاکی زیر مستی، هرگز نمی‌تواند هوشیار بماند. این حال او تا ابد ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر، همان‌طور که تو با تمام قدرت و نیروی خود علیه من ایستاده‌ای، برای آنکه چرخ زمان را تغییر دهد، به مبارزه می‌پردازد.

هوش مصنوعی: حسام تو مانند ترازویی است که می‌تواند سنجش کند، اما ارزش واقعی خود را در یک معیار مشخص نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: سرنوشت، داستان زندگی او را می‌نویسد و همواره با تاریکی شب در تضاد با روشنی روز در حال پیشرفت است.

هوش مصنوعی: مدیر دایره هفت خانه، به نوعی نماد کسی است که در زندگی و وجود ما تأثیرگذار است. تو نیز باید بدانید که در پی او حرکت می‌کنی، اما به خاطر داشته باش که در داخل وجودت، ذهن و افکارت نیز مهم هستند و نباید به سادگی از آنها غافل شوی. در واقع، به خودت و درک درونت توجه کن و از تأثیرات بیرونی دوری نکن.

هوش مصنوعی: هزاران شهر را تحت تسلط خود درآور، از جمله مراغه که از جمعیت انکارشده در آن است.

هوش مصنوعی: این پدر چه ارزشی دارد که فرزندش از او پایین‌تر و بی‌ارزش‌تر باشد و به خاکی پست تبدیل شود، در حالی که باید بلند و والا باشد؟

هوش مصنوعی: در جهان طعمه‌های زیادی را برای پادشاهان مشاهده کردم، اما هیچ‌کس را مانند تو که خود شکار می‌کنی، ندیدم.

هوش مصنوعی: نفرت و کینه‌ای که پادشاهان بر علیه کسی داشتند، همچون مهره‌ایی که بر افسار یک خر قرار گرفته، او را تحت کنترل و تسلط خود داشت.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای سفید در لانه‌ی زن‌سالارانه‌ای است که باد، بال‌ها و دم و نوکش را به پرواز درآورده است.

هوش مصنوعی: به دلیل ویژگی‌های برتر و بلندمرتبه‌ای که دارد، اما از کمک دیگران بی‌بهره مانده و به دست تقدیر گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: در روز جنگ احد، پیامبر انتخابی شایسته داشت، اما در آن روز، تنها یک نفر از گروه المهاجرین و انصار باقی مانده بود.

هوش مصنوعی: امید و آرزو به زندگی انسان قدرت می‌دهد و می‌تواند او را در برابر چالش‌ها یاری کند. وقتی فردی با امید و اراده به پیش می‌رود، می‌تواند مشکلات و موانع را به راحتی پشت سر بگذارد و آن‌ها را به چیزهایی کوچک و قابل حل تبدیل کند.

هوش مصنوعی: در یاد کوشش زیبا و دل‌انگیز تو، مانند کشتی‌ای که در دریا به رنگ گلابی عطرآگین غوطه‌ور شده است.

هوش مصنوعی: هر امیدی که در دل دارد، به تو ختم می‌شود؛ تو با مهربانی و لطف خود، او را به سوی خود می‌خوانی و پذیرایی می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو به طور طبیعی از دوران پیری و بخت جوان برخوردار هستی، دل تو دلی شجاع و پر از قدرت است و همواره در کنار تو سربازان پرافتخار قرار دارند.

هوش مصنوعی: کسی که به کارهای بزرگ و مدیریت مشغول است، باید به دیگران اعتماد کند و مسئولیت‌ها را به آنها بسپارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که خداوند به او عقل و دانایی عطا کند، اگر او بر جهان و مردم تسلط یابد، به عنوان یک فرمانروای عاقل و حکیم باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: پوشش و رفتار هر فرد متناسب با اعمال او تعیین می‌شود؛ همان‌طور که نوع کلاه و نوع پاها نشانه‌هایی از شخصیت و رفتار فرد هستند.

هوش مصنوعی: اگرچه مرکب عیسی بزرگوار، یعنی چیزی که او را به جلو می‌برد، یک الاغ است که از زیبایی‌های معشوق الهام گرفته، اما چگونه می‌توان افسار این مرکب را به دست گرفت؟ این جمله به نوعی به دشواری کنترل احساسات و عشق اشاره دارد، حتی زمانی که خود احساسات نسبتاً ساده و معمولی به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: شرمنده‌ام از این‌که با دستان و قدرت خودم در برابر شاهین بایستم، گاهی که نمی‌توانم به دریا پرواز کنم و فقط در آسمان تیرگی‌ها درجا می‌زنم.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به مهمانی‌ای اشاره می‌کند که در آن گوشت کباب سرو می‌شود. او منتظر رسیدن یک بارنامه است که حاوی خبری ناخوشایند و ناپسند برای صفوه است. به عبارتی، گرچه جشن و میهمانی در حال برگزاری است، اما خبر بد به آن حال و هوا لطمه می‌زند.

هوش مصنوعی: دو ستاره در آسمان ملک درخشنده‌اند که باد آسمان از این دو ستاره بهره‌مند است.

هوش مصنوعی: شما مانند خورشید و ماه، فرمانروای روز و نگهبان شب هستید و از ستاره‌ها بی‌شمار برتری و زیبایی دارید.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که با غیبت از مقام و منزلت شما، اوضاع به هم ریخته و مشکلاتی ایجاد شده است. فصل سرد و دشوار (خزان) برخلاف فصل خوب و خوشایند (بهار) به وجود آمده است و به نظر می‌رسد که دوران سختی در انتظار است.

هوش مصنوعی: با این شعر زیبا به دنبال بهانه‌ای هستم تا درد و اندوهی که دنیا به ما تحمیل کرده است را توضیح دهم و به چالش بکشم.

هوش مصنوعی: خران در میدان جنگ، در اوج توانایی من، با دیده خود خیالات و تصورات را بررسی کرده‌اند که مانند تیغ جراحی هستند.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به توصیف ظاهری موجودی می‌پردازد که دارای بدنی بزرگ و سر کوچک است. به نوعی به این موجود شباهت داده می‌شود که مانند کاروانی بزرگ است با سر کوچک و در عین حال، بی‌معنا به نظر می‌رسد. این تصویر می‌تواند نمادی از ناتوانی یا عدم تناسب باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان وضعیتی شبیه به اشتر (شتر) و استر (مادیان) می‌پردازد. می‌توان گفت که قلب شتر به گونه‌ای است که وقتی به آن نگاه می‌کنیم، شرایطش مانند وضعیت اسب‌ها یا مادیان‌ها است. این تصویر از رابطه بین شتر و مادیان، نشان‌دهندهٔ تفاوت‌ها و شباهت‌هایی در زندگی و کارکردهای آنهاست، با تأکید بر بیکاری مادیان‌ها در مقایسه با شترها.

هوش مصنوعی: چراغ راهی که در مسیر راست و درست قرار دارد، به خاطر سر و صدا و ادعاهای بی‌محتوا و نادرست، وقتی به صورت یک زنگ کار می‌کند، بیدار و هوشیار می‌شود.

هوش مصنوعی: بچه‌های ناپاک و بی‌هویت، مانند الاغ هستند، اما به خاطر مقام و اعتبار اجتماعی، زین و افسار بر خود دارند و به راهی بی‌هدف می‌روند.

هوش مصنوعی: باران به صورت عمومی بر فراز پرچم نازل شده، اما هیچ کس به در خانه نیامده است.

هوش مصنوعی: در دل خالی مانند دهل، اما در میان جنگ و نبرد، سخنان او با غرور و فریاد چنان است که دل‌های بد، به آوار تبدیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: به شکل کشیشی، بر او زینت‌های مصنوعی و آرایش‌های ظاهری بسته شده است، مانند کلامی که به تزیین دفتری و لباسی به موهای آراسته گره خورده است.

هوش مصنوعی: روحانیان و مقام‌های دینی، همچون عیسی و محمد، در واقع از دنیا و آخرت دلسرد و بی‌زار هستند.

هوش مصنوعی: وقتی به موقعیت خود نگاه می‌کنم، می‌بینم که بنا و افتخار من چیزی بیشتر از یک خیال توهمی دیگران است که مانند مناره‌ای از عطرهای خوشبو به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: من در خیال خود به نظم و نثر مشغول بودم، اما آنها به مدت شصت سال درون آتش تلاش کردند و در مسیر دشواری قرار داشتند.

هوش مصنوعی: عجب اینجاست که عیسی، که می‌تواند به خوبی و با دقت صدای نغمات را بشناسد، به او نگاه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: بدان که کسی که مانند روحانی نیست، هرچند که سریع و زیبا باشد، نقش و نگار دیوار را به خود نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: هدف از کار و تلاش، جمع‌آوری و جابجایی است؛ وگرنه، اگر بخواهیم به مقدار کافی از راه و چاره استفاده کنیم، در یک روز می‌توان ده شتر باربر را به راحتی به کار گرفت.

هوش مصنوعی: شنیدن سخنان او برای کسی زیان‌آور است، مانند این که روده به اسهال دچار شود و مثانه نیاز به ادرار کردن پیدا کند.

هوش مصنوعی: من پاک و زنده‌ام، در حالی که آن نظم و ترتیب چیزی ناپاک و مرده است. چه لزومی دارد که مرده‌ای را با آب پاک زنده کرد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی که در زندگی‌اش دچار بدبختی و نادانی است، بخواهد از راه‌های غیرمنصفانه به نعمت و خوشبختی برسد، باید بداند که من هیچ حمایتی از او نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: بعد از من، کسی تقاضای فرصتی یک ماهه می‌کند که شعر دو ستایش شده در تبارش را بنگارد.

هوش مصنوعی: از ویژگی‌های ارسلان، مانند طلاست که به دوستانش نزدیک می‌شود. نمی‌خواهم از سخنانش به خاطر شایستگی‌اش صحبت کنم.

هوش مصنوعی: در واقع، نشانه‌هایی از گذشته یا تجربه‌های قدیمی در وجود فردی دیده می‌شود که به شکل جدیدی درآمده و برای استفاده بهتر به کار گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: عروسی که زیبایی ندارد، را به شوهر می‌دهند تا در دو مورد سختی و دردسر او را آزمایش کنند.

هوش مصنوعی: در سالی که ظلمت و سیاهی حاکم باشد، از شاهان نیکوپوش و مرفه، لباس‌های فاخر و زیبا را خواهند گرفت و به همین ترتیب، جبه و عمامه‌های گرانبها را تصاحب خواهند کرد.

هوش مصنوعی: از زبان خاموش حیواناتی که در طبیعت آرام گرفته‌اند و به من این فرصت را بخشیدند که همچون سکندر به دنیا تاخته و سفر کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر تربیت و جایگاه مهم این شاه، کسی که درب بهشت را به او کوبیده است، باید در احترام و ادب به او توجه شود.

هوش مصنوعی: به یاد روز جدایی، یادگار شاه به من دنیایی پر از ثروت و财富 و نعمت را ارزانی می‌کند.

هوش مصنوعی: من از وضع خراب زندگی‌ام شرمسار نیستم، اما نگرانم که دیگران مرا به خاطر این وضع سرزنش کنند.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی و سرسبزی بهار اشاره می‌کند و می‌گوید که دریا نمی‌تواند تنها با یک دست، بهاری را به کنار ابرهای احساسات و زیبایی‌های شاهانه‌ای که در نظر دارد، بیاورد. این توصیف نشان‌دهندهٔ شکوه و عظمت طبیعت و زندگی است، جایی که زیبایی و تجدد به هم می‌پیوندند.

هوش مصنوعی: اگر با این شعر مرا بی‌نیاز کنی، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ نه من بالاتر از ابرها هستم و نه پادشاه بخشندگی از دریاها.

هوش مصنوعی: من از این حرف دوری می‌کنم و بهتر است سه بیت گرامی و ارزشمند بگویم که معنای تکرار را روشن کند.

هوش مصنوعی: همیشه بستر خوبی فراهم می‌شود تا افرادی که شایسته‌اند پرورش یابند، چرا که مانند تربیت ابر تحت تاثیر نور خورشید قرار می‌گیرند و به رشد و شکوفایی می‌رسند.

هوش مصنوعی: تو از حقوق تربیت و پرورش برخوردار هستی و اگر از طرف قلم و کلام ملک (خالق) انکاری به تو شود، همانا به حق از آن بایستی دفاع کنی.

هوش مصنوعی: گاهی در جام شراب، به یاد دختر انگور می‌خوشیم و گاهی هم با زلف‌های زیبا و دل‌فریب یک معشوقه سرگرم می‌شویم.