هوش مصنوعی: هر کسی که با اراده و تصمیم جدی به سوی هدفی گام بر می‌دارد، در واقع به درگاه و مقام عالی محمد علاءالدین نیز می‌رسد.

هوش مصنوعی: کسی که در هر مکان با دشمنان خود به مانند یک شمشیرزن ماهر عمل می‌کند و با ترفندهای خود حریف را شکست می‌دهد، نشان از مهارت و شجاعت او دارد.

هوش مصنوعی: نام میمونش که بر چهره‌ی ماه نقش بسته، باعث می‌شود که پادشاهی در برابر قوانین دین احمد تسلیم شود.

هوش مصنوعی: در میان نسل قیصر، مانند سکندر، بر سر راه یأجوج، فتنه و نفاقی به وجود می‌آید که همچون سدی، مانع و مانع‌تراشی می‌کند.

هوش مصنوعی: از ویژگی‌های خوب و بلندپروازی‌ها، وعده‌ها به اوج می‌پرند و در سرزمین‌ها، راه‌های آسیب و فتنه را مسدود می‌کنند.

هوش مصنوعی: در فضای محبت او، خط و نشان عشق و روزهای عشق‌ورزی او به زیبایی کشیده شده است، گویی که با شمشیری از جنس زیبایی، بازی عشق می‌کند.

هوش مصنوعی: سخن دلنشین او طوری است که روح را آرامش می‌بخشد و جاذبه‌هایش به گونه‌ای است که نعمت‌های خاص و برتری‌ها را پدید می‌آورد.

هوش مصنوعی: تلاش و اراده‌ی او بی‌نظیر است و در هر لحظه در کنار او می‌توان خود را به چالش کشید، به طوری که حتی عقل یک مؤمن هم در برابر او دچار تردید می‌شود.

هوش مصنوعی: خاک به مرور زمان می‌تواند جنبه‌های مختلفی از خود را نشان دهد، و چه بسا این خاکی که ما به آن توجه نمی‌کنیم، در نهایت به چیزی باارزش و با نام نیک تبدیل شود.

هوش مصنوعی: باغبان با پیروزی مانند آرایشگران، با دقت و مهارت از خون دشمنان، چهره‌ی گل نیلوفر را تزئین می‌کند و تیغش را بر آنها می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر ماه به زینت سلاحش نمی‌پردازد، چرا خورشید با رنگ سیاه خود، اثر داغی بر دل انسان نمی‌گذارد؟

هوش مصنوعی: با نسیم خوشایند او در باغی پر از زیبایی و خوشبو بودن، صد نفر از اهل کمال و معرفت را به خود جذب کرده‌ام. نسیم صبحگاهی، پیام‌آور زیبایی‌های این باغ، راهی به من می‌دهد.

هوش مصنوعی: ابر در میان غم و اندوه خود، از شدت ناراحتی به زمین نشسته است. آتش خشم و طغیانی که بر او می‌جهد، به شدت او را عذاب می‌دهد.

هوش مصنوعی: در اینجا به توانایی بیان کردن یک فکر تاکید شده است، به گونه‌ای که وقتی یک اندیشمند با دقت به یک چیز واقعی نگاه می‌کند، می‌تواند آن را به طور شفاف و روشن توصیف کند.

هوش مصنوعی: هر شب آسمان از زیبایی و کلام تو سرشار می‌شود و مانند جواهرات گرانبها به خوشنویسی و زینت می‌پردازد.

هوش مصنوعی: زمانی که جوهر گران‌قدر و باارزش از لطف و توجه او بهره‌مند می‌شود، همچنان هر لحظه خود را به نمایش می‌گذارد و خود را در معرض دید قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که عشق و قدرت او به اوج برسد، زیبایی و شگفتی‌هایی نمایان می‌شود که مانند بلقیس، ملکه‌ای مشهور، می‌تواند تمام پرده‌ها و موانع را کنار بزند و دنیای جدیدی را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: در برابر او، جان رستم در حال تفکر و تفکر است. از این‌رو، کسانی که سپر دارند، فرماندهان را به صورت جداگانه و غیر جمعی در نظر می‌گیرند.

هوش مصنوعی: باد ضعیف و سست، از آب تیزی که او دارد، حیات و جنب و جوش ایجاد کرده و در برابر آن شیر، پرچم را به مانند یک روحانی تقدیس می‌کند.

هوش مصنوعی: ای تو که به خاطر عظمت و احترام جایگاه بلندی داری، آسمانت به گونه‌ای است که با هزاران شرم، خلق و خوی تو را از دیگران متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: عدالت تو، مانند شکل و آرایش طبیعی سال و ماه، خوابیده است و آن را با زیبایی خاصی نظم می‌دهد تا به قامت بلند و خوشانس تبدیل شود.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود تو، همچون بارانی که از آسمان نازل می‌شود، انفاق و generosity را رواج می‌دهی و در برابر تعصبات مثل شمشیر قد علم می‌کنی و از آن دور می‌شوی.

هوش مصنوعی: باد نیز در حال تلاش است تا مانع و رقیب تو را متوقف کند، همان‌طور که در اثر حباب‌های آب، صد زنجیر به حرکت درمی‌آید.

هوش مصنوعی: در بهار، درخت سرو با زیبایی و قد رسا خود جلوه‌ای از قدرت و شکوه را به نمایش می‌گذارد، به گونه‌ای که دیگر نماها و موجودات طبیعی به او احترام می‌گذارند و تحت‌الشعاع آن قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره به زیبایی و لطافت ماه نو و تاثیر آن در شکل و شمایل او دارد. گویا آسمان در پی جلب توجه و قدردانی از زیبایی‌های شما، از سر تا قدم شما را می‌ستاید و به نوعی به شما احترام می‌گذارد.

هوش مصنوعی: چشم‌های خسته از خواب را، عدل و انصاف تو در آغاز صبح به گونه‌ای آرام می‌کند که خواب به آرامی بر آن چیره می‌شود.

هوش مصنوعی: عهد خوش‌ یمن تو، ای عقل‌ها، از نابودی دور است، زیرا عدالت تو با بقای دائم، پیمانی محکم و استوار برقرار می‌سازد.

هوش مصنوعی: خوشحال باش ای کسی که بخت و اقبال تو به اندازه‌ای است که حتی زیبایی‌های ماه نیز به خاطر تو به تحسین واداشته می‌شوند.

هوش مصنوعی: چشمان بیدار و عادل تو مانند تیغی است که فتنه و ظلم را به راحتی قطع می‌کند، مانند این که خواب آلودگی به چشمان خسته اجازه نمی‌دهد که به درستی بینند.

هوش مصنوعی: در وجود من، نسیمی از عیسی جاری است که به من حیات می‌بخشد و همچنین آب حیات در قلم من وجود دارد که باعث جاودانگی می‌شود.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی‌ات، مانند هنرمندی که صورت می‌سازد، با سخن گفتن نفس را به حرکت درمی‌آوری. آن‌چنان که از یک جمله می‌توان داستانی پیچیده و زیبا ساخت.

هوش مصنوعی: دشمن مار سمی می‌داند که هرچند این گوهر در نظم زیبا همچون یاقوت است، اما تأثیر آن به‌گونه‌ای است که همچون زمرد عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: حکیمان عمر جاودانی را به یاد آوردن نام خداوند می‌دانند و این بیان نشان‌دهنده‌ی عمری است که یاد تو آن را جاودانه می‌سازد.

هوش مصنوعی: به جز خداوند، هیچ چیزی وجود ندارد و هر زمان انسان با گفتن «شهادت می‌دهم» این حقیقت را آغاز می‌کند.

هوش مصنوعی: من همیشه آرزو دارم که هر شب زنگی از صدای تو، تیغ تو را برهنه کرده و بر فراز خواب مشهد به اهتزاز درآید.

هوش مصنوعی: به همه خورشیدها می‌گویم که در مکان آرامش و وجاهت تو باشند، تا گل زیبای تو از غنچه‌ای که در دل دارد، بیرون بیاید.