هوش مصنوعی: دست‌نوشته‌ام، ابزار بیان مشکلات و پیچیدگی‌های زندگی‌ام است و ذهن من، مانند خزانه‌ای پر از اندیشه‌ها و احساسات، شفاف و روشن است.

هوش مصنوعی: از این زینِ من که شبیه دیزی با نوار هلالی است، زیرا که شهپر روح‌القدس کنترل من را در دست دارد.

هوش مصنوعی: کنار و لبه دریا مانند دریا پر از جواهر شد، زیرا در سرزمین معنوی، من تنها گدای آن جواهراتم.

هوش مصنوعی: من ارسلان شاه، پادشاه قدرت و رضایتم هستم. به همین خاطر، تمام دنیاهایی که در اختیار قیصر و خان است، برای من به اندازه صد برابر ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: من نخواسته‌ام به بزرگی و غرور مانند یک ماهی از آب بگذرم، زیرا سرچشمه‌ی ازلی، جایی است که روح من در آن شسته و تمیز می‌شود.

هوش مصنوعی: کمان من، دیگر نیازی به قدرت و توانایی شروان ندارد، زیرا تیرهایی که از کمان من نشأت می‌گیرند، خود به تنهایی می‌توانند به هدف برسند.

هوش مصنوعی: من تنها نیستم و وجودم همواره با من است، اما هنوز برای گفتن حرفی از حقیقت وجودم نیاز به زمان دارم. آنچه با من هم‌نوع است، هنوز در حالت عدم و ناپیدایی قرار دارد.

هوش مصنوعی: زمان، زمانی است که در آن عقل و خرد انسان‌ها را وسعت می‌بخشد و نمی‌توان ادعا کرد که این زمان تنها متعلق به من است.

هوش مصنوعی: اگر هنر به زیبایی سخن بگوید، من به عقل و منطق این را به ثبت می‌رسانم که این اثر از آنِ من است.

هوش مصنوعی: از آخور آسمانی، اسبی نمی‌تواند برای من بیاید که یال و دمش بدون دهن‌دان من باشد.

هوش مصنوعی: باید به گونه‌ای باشم که در منبرِ سخنرانی، هزاران پایه بگذارم، زیرا آنچه که می‌گویم، ترجمه و توضیح رازهای اولیه وجود است.

هوش مصنوعی: من از اندیشه‌های الهام‌بخش همچون پرنده‌ای تیزپرواز، نکته‌ها و حقیقت‌ها را جمع‌آوری می‌کنم، زیرا درگاه و مقرّ نزدیک به معشوق و حقیقت الهی، آشیانه و مکانی است برای من.