هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که یاری دارد که دلسوخته و باوفاست؛ در او بوی محبت و صداقت به وضوح حس می‌شود.

هوش مصنوعی: چراغی که در شب روشن می‌شود، نماد غم و اندوه من است، نه نشانه شادی و جشن در روزهای خوشبختی.

هوش مصنوعی: وقتی شدت سوختن او از یک حدی فراتر رفت، اندوه و دردش مانند شعله‌ای بود که دلش را می‌سوزاند و به او کمک نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که زلف‌های محبوبان به هم ریخت، از بوی خوش نفس‌ها این جمله را بیان کرد.

هوش مصنوعی: ا‌ی کسی که کمتر از من در عشق به هندوستانی‌ها هستی، چشم‌های من به خاطر زیبایی تو روشن شده است.

هوش مصنوعی: دل و جانم نه تنها به تو وابسته هستند، بلکه وجود و عدم من نیز به تو مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر نور تو باعث روشنی من نشود، پس چراغ زندگی من هم روشن نخواهد شد.

هوش مصنوعی: این جمله به احساس عمیق و درد درونی شخص اشاره دارد. او به شدت تحت تأثیر عواطف و احساساتی است که از طرف معشوقش به او القا می‌شود و این احساسات باعث می‌شود حتی اگر بخواهد از او دور شود، نمی‌تواند. در واقع، او نمی‌تواند در برابر عشق و جذبه‌ای که نسبت به معشوقش دارد، مقاومت کند و ممکن است به سمت او بازگردد.

هوش مصنوعی: اگر در آتش من بسوزی، در دل و بدنم بوی عشق و محبتی از خود بروز خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر تو با چهره‌ای داغ و سوزان ظاهر شوی، دل من هم از عشق به تو می‌سوزد و به شدت رنج می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر تو در وجودت آتش و激情 داری، من هم به خاطر تو جانم را فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: من از خدمتگزاری هندی سپاسگزارم که برای تو جانم را در آتش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: ای حوری بهشتی، من به خاطر جمال و کرامت تو شکرگزارم، چرا که وجود تو از عطر خوش عنبر ساخته شده است.

هوش مصنوعی: نزدیک نشو که من به خاطر غم نمی‌سوزم. چون اگر قرار باشد بسوزم، از شوق و شادی مانند گل می‌خواهم برافروزم.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن آرزویت، باید با یاد تو به نفس خود زحمت دهم و به سختی خود را بسوزانم.

هوش مصنوعی: تنها راه حلی که برای مشکل تو وجود دارد، بهتری از من نیست، زیرا من از جادو و سحر بهره‌مندم.

هوش مصنوعی: در یک صبح سحرگاهی، همیشه مشغول کاری هستم که به نوعی به جادو و سرنوشت مربوط می‌شود و ریشه در گذشته‌ام دارد، انگار که من میراثی از گاو سامری دارم.

هوش مصنوعی: من به گونه‌ای درباره‌ی جادوگری آگاه شده‌ام که مانند انسانی هستم که بر روی سطر دستوری یک فرشته مانور می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی در داغی و اندوه فرو می‌روم، مانند مسافری می‌شوم که با رحمت و مساعدت فرشتگان به سمت هدفم می‌روم.

هوش مصنوعی: اگر بر آتش بوی خوشی بزنم، از اسرار پنهان خبر می‌دهم و داستان‌هایی را روایت می‌کنم که از دنیای غیب سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: بوی من باعث می‌شود که پری به سمتم بیاید و داستان‌های پنهان من را برایم بازگو کند.

هوش مصنوعی: اکنون آن کسی که از نظر دور است، قلبت بدون حضور او هم از غیبتش پُر است.

هوش مصنوعی: با نام او بویی را به آتش می‌زنم و می‌بینم که حال آن کسی که درگیر بلاست چگونه است.

هوش مصنوعی: هرچند او در آسمان به زیبایی ماه بود، اما اگر در زیر زمین هم مانند گنج قارون باشد، ارزش او فراموش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه به نظر محکم و سخت می‌رسد، اما در درون خود می‌تواند ارزش زیادی داشته باشد. من هم برای تو تلاش می‌کنم تا آن ارزش را به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: بگذار بگویم که وقتی به حالت آرام و ساکت او نگاه می‌کنم، یک آن حال درویش را در او می‌توانم ببینم.