هوش مصنوعی: وقتی که درباره این داستان خادمان صحبت کردند، آتش درد و داغ دلش بر جانش فرود آمد.

هوش مصنوعی: او زبانش را باز کرد و به خدمتکاران گفت که درباره آن دختر زیبا و دلربا از من بگویید.

هوش مصنوعی: ای شمشاد، قد تو همچون لالهٔ زیبایی است که از سر شوخی، به آتش زنده است.

هوش مصنوعی: قد تو همچون سرو است و از زیبایی تو گل شکفته است، چهره‌ات مانند گل می‌درخشد و از عطر تو سنبل به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: چه خوشایند است! آیا مانند مادرت، به جای شیر نابت شهدی گرانبها به تو داد؟

هوش مصنوعی: هیچ کس با این لطافت و زیبایی مثل تو از مادر به دنیا نمی‌آید.

هوش مصنوعی: چهره تابناک و جذاب تو مانند آتش است که از حرارتش آب می‌چکد.

هوش مصنوعی: شما در چهره و قامتتان مانند گل برجسته و زیبا هستید و هیچ نقصی در شما وجود ندارد، به طوری که از سر تا پا، زیبایی و طراوت را به همراه دارید.

هوش مصنوعی: گل روی تو در باغ گل‌ها مانند ندارد، چرا که هیچ گلی بدون خار وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو در بهشت زیبایی، زیرا همانند حوری که تنها به خاطر تو خلق شده است، نورانی و درخشان هستی.

هوش مصنوعی: بسیار به قامت زیبا و بازیگوش تو می‌نازم و جانم را فدای زیبایی و رنگ لاله‌گونت می‌کنم.

هوش مصنوعی: دلم می‌خواهد که هرگونه آسیب و ضرری که به تو برسد، به اندازه‌ای شدید شود که مانند آتش بسوزد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر به زیبایی و خوبی علاقه‌مند باشی، متوجه خواهی شد که چیزی فراتر از جسم و جان وجود دارد. در واقع، زیبایی و خوبی می‌تواند ما را به سوی معانی عمیق‌تری در زندگی هدایت کند.

هوش مصنوعی: من تمام وجودم را فدای عشق تو می‌کنم، رنگ و بوی تو را می‌گیرم، پای تو را می‌بوسم و سپس با این حال از عشق تو جان می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ات از نظرم دور شود، چشمان من مانند چراغی که خاموش شده باشد، بی‌نور و تاریک خواهد شد.

هوش مصنوعی: من حالت شاداب و مستی دارم که اگر بخواهی من را کباب کنی، باز هم از آتش نمی‌گریزم و جانم را فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: او از روی احساس عمیق و درد در دلش، با صدای بلند دعایی را می‌خواند و به نوعی به بیان احساسات خود می‌پرداخت.

هوش مصنوعی: اگر مانند شمعی درخشان و تابان در آسمان باشی، هرگز نمی‌مری و تا ابد زنده خواهی بود.