هوش مصنوعی: تو که در این خانه جان وارد شده‌ای، منزلت تو باعث شده است که این خانه روح و جان پیدا کند.

هوش مصنوعی: ای که زیبایی چهره‌ات از این دنیا به‌دست آمده است، این زیبایی چرخش‌های روزگار را تحت تأثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: محبت و عشق تو، برای من قابل توجه و ارزشمند است، مانند بیعت یوسف که نشانی از وفاداری و تعلق به آن بنده دارد.

هوش مصنوعی: چشمه‌ی پرنور صورت زیبای تو مانند یوسف (که به زیبایی مشهور است) و سرخی چهره‌ات همچون زینت و درخشش خاصی دارد.

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو مانند آینه‌ای است که نور خورشید را به نمایش می‌گذارد و حتی از ذرات کوچک هم ناامید نمی‌شود.

هوش مصنوعی: چهره تو زیبا و دلرباست و زیبایی‌ات برتری خاصی دارد که مانند هیچ‌کس دیگر نیست.

هوش مصنوعی: هرچند که من از آن آینه‌ی درخشان دور هستم، اما هنوز هم به نوعی از آن آینه تاثیر می‌پذیرم.

هوش مصنوعی: برادر عزیزم، این بنده‌ی فقیر را بر روی بستری از عشق و آرزوها قرار داده‌ای.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که صحبت‌های شیرین و دلنشین اهلی به خاطر ستایش و بزرگی اوست، و همچنین طوطی که شکر را می‌شکند نیز به خاطر همین ستایش و جذابیت اوست. به عبارت دیگر، زیبایی کلام و شیرینی سخن به خاطر شخصیت ویژه اوست.

هوش مصنوعی: وقتی که از او در ستایشش خواستم، مثل شکر همیشه آن پرنده زیبا برایش دمیده شد.

هوش مصنوعی: تمام نامه را به توصیف و ستایش تو نوشت و غم دلش را نیز در آن گنجاند.

هوش مصنوعی: این شعر اشاره دارد به اینکه شخصی نامه‌ای را به دست کسی می‌دهد که مورد اعتماد و عظیم است. این شخص خود را به عنوان فرستاده‌ای خاص و مهم توصیف می‌کند که حامل پیامی ویژه است. در واقع، پیام مهمی در دستان او قرار دارد که باید با دقت به آن توجه شود. این نامه نماد ارتباط و اعتماد بین فرستنده و گیرنده است.

هوش مصنوعی: تو هم در زمان حال سلطان هستی و هم در زمان گذشته پادشاه، در هر لحظه در تمام جهان تو شاهدی.

هوش مصنوعی: اگر نزدیکیت به تو به واسطه وسیله‌ای باشد، آن وسیله هم برای ستودن توست.

هوش مصنوعی: هر کسی که با تمام وجود و ایمان خود به دیگری کمک کند و برای او دعا کند، بی‌شک از مشکلات نجات یافته و مورد آمرزش و بخشش قرار می‌گیرد.