هوش مصنوعی: ای ساقی، از این دایره‌ی غم نجات ده، زیرا بسیاری از آزادگان را نابود کرده و سهم اندکی به آنها داده‌ای.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مه و آسمان وجود دارند، عشق و احساسات ما همواره پایدار خواهد بود، حتی اگر سلطنت و دنیا به زوال برود.

هوش مصنوعی: در روزی با آسمان خوش و هوای دلپذیر، خاطر جم تحت تأثیر یک ابر تنها قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: شراب گلابی نوشید و به سمت میدان رفت و در حال شادی و خوشحالی به شادابی پرداخت.

هوش مصنوعی: ابر در بالاترین نقطه آسمان قرار دارد و به تنهایی برفراز دنیای بالا حرکت می‌کند، با شکوه و زیبایی خود، دنیا را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: از آن جایی که سر چوب در دستم شده، به هر شهر که می‌روم، تابش آن مانند ماه نو بر ابروی اوست.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای از او دور نشو و همچنان در چرخش و حرکت باش، چرا که اگر بی‌حوصله و بی‌توجهی رفتار کنی، مانند توپ در بازی چوگان که در خم می‌ماند، بی‌فایده خواهی بود.

هوش مصنوعی: اسب به سرعت در حال تاختن است و مرگ نیز خود را برای این تهاجم آماده کرده است.

هوش مصنوعی: اسب آن مرد به زمین افتاد و او به شدت آسیب دید و جان خود را از دست داد. همچنین، می نوشید و از شدت درد و رنج، حالش بد شد و جان سپرد.

هوش مصنوعی: در این بیت به تأثیرات مرگ اشاره شده و این‌که چگونه مرگ می‌تواند باعث از بین رفتن تمام دارایی‌ها و وسایل زندگی شود. همچنین به نوعی نشان‌دهنده‌ این است که حتی موجودات زنده مانند اسب نیز تحت تأثیر این واقعیت قرار می‌گیرند و به نیازهای طبیعی خود می‌پردازند؛ در واقع همه چیز در برابر اجتناب‌ناپذیری مرگ بی‌معنا می‌شود.

هوش مصنوعی: جام جم، که نماد دانایی و کمال است، به واسطه یک حادثه شکسته و سرنوشت انسان‌ها را دچار تغییر و پایان می‌کند. این نشان‌دهنده‌ی این است که حوادث ناگوار می‌توانند سرنوشت خیره‌کننده‌ای را تغییر دهند و به عواقبی ناگوار منجر شوند.