هوش مصنوعی: امشب، ساقی از خوبی‌ها و رحمت‌های تو شاداب و دلگرم است و در دلش، از عشق و احساساتش، غم و اندوهی مانند خون در دجله به جا مانده است.

هوش مصنوعی: آب دل من می‌برد حالم را، ریشم پر از درد و خمار است. نه مرهمی برایم هست و نه کسی که خم به ابرو بیاورد.

هوش مصنوعی: شراب، این غم زده را آرامش می‌بخشد و به او لذت می‌دهد، اما در عین حال، او را از حقیقت تلخ زندگی دور نمی‌کند.

هوش مصنوعی: شیرینی را به اندازه‌ای که لازم است اضافه کن تا تمام تلخی‌ها و ناامیدی‌ها به شیرینی تبدیل شوند.

هوش مصنوعی: آنچه من می‌گویم را از سرزندگی و نشاط بشنو، تا اینکه این مسیر جدید را با خط و نقشی تازه پر کند.

هوش مصنوعی: از کتاب دل‌سوزان مطالعه کرده‌ام، گوش کن ای محبوب دل‌آگاه.

هوش مصنوعی: داستان پادشاهی که از شدت زخم‌ها و خونریزی‌هایش، تمام آنچه بر تن دارد به رنگ زنگار درآمده است.

هوش مصنوعی: کیان و سرزمین آنها با عنوان و نشانی مشخص شده‌اند. کسی که در آنجا زندگی می‌کند، تحت تأثیر احساسات و ویژگی‌های درونی‌اش قرار می‌گیرد. این جمله به نوعی به رابطه انسان با محل زندگی‌اش اشاره دارد و بر تأثیر عواطف و روحیات بر روی آن فرد تأکید می‌کند.

هوش مصنوعی: پادشاه با زیبایی و جاه و مقام خود آشنایی دارد و در عین حال دیگران نیز به خوبی او را می‌شناسند و از موقعیتش آگاه هستند.

هوش مصنوعی: لشگری که او فرماندهی‌اش را بر عهده دارد، در میدان جنگ به سوی دشمن خود هجوم آورده و آماده نبرد است.

هوش مصنوعی: زر بر او خاک است و او بر افلاک، یعنی در حقیقت، طلایی که نشان از ارزش و عظمت دارد، در برابر خاک و زمین است و در عین حال، به اوج آسمان‌ها نیز دست یافته است. این بیان نمادین از دوگانگی زندگی و ارزش‌های مادی و معنوی صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی با زرق و برق طلا و نقره آمده است، مانند پروانه‌ای که به سمت آتش می‌رود و از زیبایی آن جذب می‌شود.

هوش مصنوعی: آن شخص دلیر و نترس، به‌طور طبیعی و بدون هیچ‌گونه تردید، از ذات و طبیعت خود جوهری ارزشمند و خالص به‌دست آورده است.