هوش مصنوعی: می‌گوید ای ساقی، از آن جوهر خالص و آتشین که در دل آرامش را برمی‌انگیزد، بر سر من بریز.

هوش مصنوعی: آتش در دل من شعله‌ور شده و از تو درخواست کمک دارم.

هوش مصنوعی: از آنجا که ساقی گوارایی‌ها، درد و غم‌های ما را از راه دور به ما می‌دهد، زندگی‌مان بی‌نصیب از یادآوری‌های تلخ است.

هوش مصنوعی: با همه وجود، او را شکر می‌کنم، اما آیا می‌توان او را با آب کوثر مقایسه کرد؟

هوش مصنوعی: اگر تو شاهی و از همراهان خود دور شده‌ای، بر در شاه بیای و دل خود را از آنها آزاد کن.

هوش مصنوعی: من در غم و اندوهی هستم که هیچ‌کس در دنیا نمی‌تواند آن را از من بگیرد، حتی اگر تمام جهان را در دست داشته باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که به دنبال موفقیت و کامیابی است، از خانواده‌ای بزرگ و معزز برخاسته است و این شهید یا قهرمان از آن خانواده نیز به شمار می‌رود. به عبارت دیگر، انسان‌های کامیاب معمولاً از نسل‌های توانمند و با ویژگی‌های برجسته به دنیا می‌آیند.

هوش مصنوعی: شاهی که دلش آزاد و خوشحال است و از درون او نشانه‌هایی از خوشبختی طلوع می‌کند.

هوش مصنوعی: سایه‌ای که از حقیقت و وجود خدا بر روی زمین است، شبیه به درخشش و نور خورشید است که به زیبایی و ارزش‌های آن اشاره دارد. این سایه نمایانگر جلوه‌ای از نور و عظمت الهی می‌باشد.

هوش مصنوعی: دولت خطبه اثنا عشر در تلاش است تا سکه‌های بی‌ارزش را به نمایش بگذارد و همه چیز را تحت کنترل خود درآورد.

هوش مصنوعی: امروز سرزمین گمشده از آن‌ها پاک شد. بگو: به سمت آن راهنما نگاهی بینداز.

هوش مصنوعی: سخنرانی او مانند آتشی است که در دل پادشاهان می‌افروزد و ارزش او همچون سکه‌ای است که بر روی گل و در دل پادشاهان خودنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: در لذت و شادی، دوستی و همراهی بسیار خوب است، همچنین در مشاوره و حکمت نیز یاری کردن به یکدیگر امر مثبتی است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به فردی که به دلیل نیکویی و صالح بودنش، جایگاهی والا و شرفی خاص دارد. این شخص به لحاظ سرشت و خصوصیات درونی خود، شایسته احترام و محبت از سوی دیگران است. حضور او باعث خوشحالی و سعادت است و زیبایی و نیکی در وجودش موج می‌زند.

هوش مصنوعی: نام تو قبل و بعد از خود نام علی را به یاد می‌آورد و وجودت نقش و نشانی از علی دارد.

هوش مصنوعی: سرزمین تو، مهد دین و بنیاد آن است و داستان انصاف و عدالت همیشه به یاد تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: حکم تو بر ناهنجاری و آزار، عادلانه است. در واقع، در فرامین تو، ناهنجاری هم عادلانه به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خاطر موهای تو، بی‌تردید ابتدا رشته‌ای از عدالت و رگ و ریشه‌ی دین شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: همچون ستم، در دل بیگانه و آشنا هیچ نشانه‌ای نیست و صدایی از آه و ناله به گوش نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر تیر تو به دل چرخ بیفتد، آیا دل او به چرخ متمایل خواهد شد؟

هوش مصنوعی: ای ستاره زیبای آسمان، به خاطر تو حال آسمان دچار تغییر شده و زمین به خاطر تو پر از نگرانی و غم گردیده است.

هوش مصنوعی: تیغی که به خاطر تو در چنگ خود نگه داشتی، هرچند که به ظاهر بلند و نمایان است، اما در واقع هیچ مزیتی ندارد.

هوش مصنوعی: چوبی که مانند تیر پرتاب می‌شود، به خاطر زیبایی و جذابیتش، همانند شعله آتش جلب توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: از آتش خشم تو، آن تمایل و میل بدی که در چشمانت وجود دارد، دور خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر دشمن با لشکرش بیاید و قشری از غم بر تو ببارد، در نهایت آن غم تنها چیزی شبیه کاهی خواهد بود که تو آن را نادیده می‌گیری.

هوش مصنوعی: تیغ تو همانند برقی می‌درخشد و آتش تو چنان فراگیر و سوزان است که هر که با تو روبه‌رو شود، از شدت آن می‌سوزد.

هوش مصنوعی: هنگامی که خواسته و تمایل تو به چیزی مشخص می‌شود، دیگر نیازی به گرفتن و نگهداری آن نیست، زیرا آنچه که می‌خواهی به دست آورده‌ای و از اسارت آن رها شده‌ای.

هوش مصنوعی: دامگاه تو به شکارگاه شیر تبدیل شده است و در این جنگ و درگیری، فکر و اندیشه من به شدت نگران و آشفته است.

هوش مصنوعی: تیر از این طرف و آن طرف نمی‌آید، بلکه جا خالی از این طرف است.

هوش مصنوعی: در آن دشت، جنگلی به وجود آمده و دیگر نشانه‌ای از ریشه‌ها و گیاهان قبلی در آنجا باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: اگر انسان‌ها با هم متحد و یکپارچه شوند، می‌توانند کارهای بزرگ و عظیم انجام دهند؛ اما اگر تنها بر روی یکدیگر آسیب بزنند، نتیجه‌ای جز تخریب نخواهند داشت.

هوش مصنوعی: تو آنقدر نیرومند و شجاع هستی که در مقایسه با دیگران، همواره برتری و شجاعت تو بیشتر نمایان است.

هوش مصنوعی: بر فراز تپه‌ای از تیغ‌ها، لاشه‌های شیران نمایان شده‌اند و آن شاه، شکار گردیده است.

هوش مصنوعی: من مانند کسی هستم که در اینجا به مانند یک سگ زندگی می‌کنم و به خاطر دشمنی و کینه‌ای که دارم، به خود جامه‌ای از جان و زندگی می‌پوشانم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جانم به من اجازه دهد، من از این در به اندازه یک سگ به سمت جلو می‌روم و پیش می‌روم.

هوش مصنوعی: به نزد این در برو و بنگر که آستانه‌اش چقدر دیدنی و باصفاست. اینجا نمایانگر همه چیز است و هیچ چیز از دیدش پنهان نیست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که این باغ با رنگ فیروزه‌ای زیبا پر از گل و گیاه است، از آن خوشه‌های فیروزه‌ای همواره وجود دارد.

هوش مصنوعی: شکوفه‌های زندگی‌ات باید بر دل بنشینند و آرزوهایت در آتش غم عمرت بسوزند.