اهلی شیرازیشمارهٔ ۵۶
ساقی می وصل ده به محنت کش هجر
تا چند نهد دل بخوش و ناخوش هجر
هر چند چو شمع جان من سوختنی است
زنهار مرا مسوز در آتش هجر
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ساقی می وصل ده به محنت کش هجر
تا چند نهد دل بخوش و ناخوش هجر
هوش مصنوعی: ای ساقی، باده وصال را به من بده تا من که در رنج فراق هستم، بتوانم لحظاتی خود را خوش و ناخوش بسازم؛ زیرا این درد عشق ادامه دارد و تا کی باید دل را به شادمانی و اندوهش مشغول کنم؟
هر چند چو شمع جان من سوختنی است
زنهار مرا مسوز در آتش هجر
هوش مصنوعی: هرچند که جان من مانند شمع در حال سوختن است، اما خواهش میکنم مرا در آتش جدایی نسوزان.