اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ساقی می رخسار تو جان همه است</p></div>
<div class="m2"><p>دلدار منست و دلستان همه است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خورشید صفت بمهر ذرات خوشست</p></div>
<div class="m2"><p>تنها نه از آن من که زان همه است</p></div></div>

شمارهٔ ۲۳

ساقی می رخسار تو جان همه است
دلدار منست و دلستان همه است
خورشید صفت بمهر ذرات خوشست
تنها نه از آن من که زان همه است

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که چهره او جان همه را به خود جلب می‌کند. دلدار او برای همه محبوب است و نه تنها برای او. همچنین، خورشید که نماد روشنایی و زیبایی است، فقط متعلق به او نیست بلکه برای همه انسان‌هاست. شاعر به زیبایی و عشق عمومی اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

هوش مصنوعی: ساقی، جذابیت و زیبایی تو روح و جان همه چیز را پر می‌کند. محبوب من، همانی است که دل‌ها برایش تپیده و عاشقانه‌ها به سوی او جلب می‌شوند.

ساقی می رخسار تو جان همه است

دلدار منست و دلستان همه است

هوش مصنوعی: خورشید با صفاتش، ذرات زیبایی را به وجود می‌آورد و این زیبایی تنها مربوط به من نیست، بلکه به خاطر وجود خود آن است.

خورشید صفت بمهر ذرات خوشست

تنها نه از آن من که زان همه است

شمارهٔ ۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده