اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف ششم که زر سرخ و کم بر است » برگ هشتم زر سرخ است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای لطف تو تریاک غم و داروی درد</p></div>
<div class="m2"><p>مانند تو در جهان کسی لطف نکرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر کو بدر تو روی زردی آورد</p></div>
<div class="m2"><p>پنج اشرفیش بکف نهی چون گل زرد</p></div></div>

برگ نهم چهار زر سرخ است

ای لطف تو تریاک غم و داروی درد
مانند تو در جهان کسی لطف نکرد
هر کو بدر تو روی زردی آورد
پنج اشرفیش بکف نهی چون گل زرد

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف لطف و مهربانی معشوق می‌پردازد و او را به عنوان مایه تسکین دردها و غم‌ها معرفی می‌کند. شاعر تأکید می‌کند که هیچ‌کس به اندازهٔ او مهربان نیست و در آخر به وضوح بیان می‌کند که اگر کسی به او روی زردی آورد، باید پنج اشرفی به دستش دهد مانند گلی زرد. سعی بر این است که ارزش و اهمیت معشوق به تصویر کشیده شود.

برگ هفتم شش زر سرخ است

برگ هشتم زر سرخ است

هوش مصنوعی: ای مهربانی تو مانند تریاکی است که غم‌ها را می‌زداید و دارویی برای دردها به شمار می‌آید. در جهان کسی مانند تو به دیگران مهربانی نکرده است.

ای لطف تو تریاک غم و داروی درد

مانند تو در جهان کسی لطف نکرد

هوش مصنوعی: هر کسی که در برابر تو چهره‌ای زرد به خود بگیرد، پنج اشرفی‌اش را به دستت برسان و مانند گل زرد در خاک بیفتد.

هر کو بدر تو روی زردی آورد

پنج اشرفیش بکف نهی چون گل زرد

برگ هشتم زر سرخ است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده