اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف ششم که زر سرخ و کم بر است » برگ هفتم شش زر سرخ است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای آنکه رخ تو به ز گلزار بود</p></div>
<div class="m2"><p>از چشم بدان حقت نگهدار بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر زر بود از هیچ جهت غم نبود</p></div>
<div class="m2"><p>شش اشرفیت ز شش جهت یار بود</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۴۵۷

برگ هشتم زر سرخ است

ای آنکه رخ تو به ز گلزار بود
از چشم بدان حقت نگهدار بود
گر زر بود از هیچ جهت غم نبود
شش اشرفیت ز شش جهت یار بود

هوش مصنوعی: این شعر به ستایش زیبایی و ارزش معشوق اشاره دارد. شاعر از زیبایی او که از گلزار بیشتر است سخن می‌گوید و از خداوند می‌خواهد که او را از چشم حسودان محفوظ بدارد. همچنین، اشاره می‌کند که اگر او در مقام طلا نیز باشد، هیچ غمی وجود نخواهد داشت، چون زیبایی و شش ویژگی‌اش همواره یاری‌اش خواهد کرد.

برگ ششم هفت زر سرخ است

برگ هفتم شش زر سرخ است

هوش مصنوعی: ای کسی که چهره‌ات از garden گل‌ها زیباتر و دلرباتر است، از چشمان بد و ناپاک در امان بمان.

ای آنکه رخ تو به ز گلزار بود

از چشم بدان حقت نگهدار بود

هوش مصنوعی: اگر طلا وجود داشت، هیچ نگرانی و اندوهی نبود. شش اشرفی (واحد پول) به شش جهت از محبوب من تعلق دارد.

گر زر بود از هیچ جهت غم نبود

شش اشرفیت ز شش جهت یار بود

برگ هفتم شش زر سرخ است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده