اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف پنجم که چنگ است و کم بر است » برگ هفتم شش چنگ است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای خورده ز شکر لبت خار رطب</p></div>
<div class="m2"><p>طوطی صفتم خراب آن شکر لب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مست تو چه غم خورد که پیوسته رسد</p></div>
<div class="m2"><p>از شش جهتش نوای شش چنگ طرب</p></div></div>
<div class="m2"><p>از شش جهتش نوای شش چنگ طرب</p></div></div>

برگ هشتم پنج چنگ است

ای خورده ز شکر لبت خار رطب
طوطی صفتم خراب آن شکر لب
مست تو چه غم خورد که پیوسته رسد
از شش جهتش نوای شش چنگ طرب
از شش جهتش نوای شش چنگ طرب

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر اشاره به زیبایی‌های یک معشوق دارد که لب‌هایش مانند شکر شیرین و خوشمزه است. او همچنین به حال مستی معشوق اشاره می‌کند که هیچ دغدغه‌ای ندارد و از هر سو نغمه‌های خوشی به گوش می‌رسد. در واقع، شاعر با تصویرسازی زیبا، حال و هوای شاد و پرطراوت عشق را به تصویر می‌کشد.

برگ ششم هفت چنگ است

برگ هفتم شش چنگ است

هوش مصنوعی: ای که زبانت شیرین تر از شکر است، من به خاطر زیبایی و لطافت حرف‌هایت دلم به درد می‌آید. صدای تو مانند طوطی است و من به خاطر این شیرینی کلامت دچار آشفتگی شده‌ام.

ای خورده ز شکر لبت خار رطب

طوطی صفتم خراب آن شکر لب

هوش مصنوعی: شما چرا نگران هستید؟ در هر سمت و سو، آواز شاد و سازهای موسیقی به گوش می‌رسد و وجود شما را پر کرده است.

مست تو چه غم خورد که پیوسته رسد

از شش جهتش نوای شش چنگ طرب

برگ هفتم شش چنگ است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده